DRUGI FIXING: W notowaniach jednolitych 12 spółek w górę

Katarzyna Kozińska, Paulina Sztajnert

27-11-2003, 15:00

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Autoportret z Bugiem w tle

Mistrz Wajda kończy plan zdjęciowy, statyści grający Żydów w „Ziemi obiecanej” zdają charakteryzatorce peruki, stroje, przyklejane brody. Władysław Grochowski, wówczas student łódzkiej filmówki, trzyma się z boku, ale podchodzi do niego kobieta, energicznie ciągnie za imponujące wąsy. Raz, drugi, trzeci. Nie puszczają. — Nawet nie pisnąłem, choć nieźle bolało — żartuje Władysław Grochowski, właściciel i prezes Arche. Ot, cały on — skromny, pozytywnie nastawiony obserwator rzeczywistości. Spółki zapewne wielu nie kojarzy, za to wąsy Władysława Grochowskiego zapamiętuje się od razu: to marka sama w sobie. Teraz jednak podlaski przedsiębiorca pracuje nad marką biznesu. Mobilizuje siły, kapitał i wyobraźnię na projekt, którym chce przeorać rynek hotelowy w Polsce i wypromować Arche od Odry po Bug. Z naciskiem na Bug. — Jeśli plan się powiedzie, to za kilka lat staniemy się największą polską siecią hoteli — zapowiada przedsiębiorca i wylicza kilkanaście inwestycji przygotowywanych przez jego firmę. Degenerat międzymiastowy A może — zanim przejdziemy do wyliczanki dewelopersko-hotelowej — pokazać, że to nie...

Wielkie rzeczy w małej czarnej

Fatalistycznie patrząc, Adam Ringer dostał od losu małą rolę do odegrania. Na kawiarnianym rynku, wyciągającym co roku jakieś dwa miliardy złotych z kieszeni Polaków, jego pomysł miał być najwyżej anegdotą dla znajomych. Ot, krótkim wspomnieniem po dobrym espresso znikającym w kalejdoskopie warszawskiej ulicy. Było więc ciśnienie („w początkach wieku nie było w Warszawie dobrej kawy i kawiarni”), para („miałem swoją wizję, która nie była rentowna, ale zarabiałem na innych biznesach”) i wreszcie kilka szybkich łyków gorącego napitku o aromacie klęski („gdy zaczęła się ekspansja zagranicznych sieci, poczułem, że, mając co najwyżej kilka lokali, upadniemy w mgnieniu oka”). Dziś to jednak Adam Ringer wychodzi na swoje: facet wyraźnie po sześćdziesiątce szybko rozwija sieć uwielbianą przez dwudziestoi trzydziestolatków. Niemal 50 przestrzennych kawiarni Green Caffè Nero powoduje, że w starciu ze Starbucksem i Costa Coffee rodzima sieć nie jest chłopcem do bicia. Ba, już zarabia miliony, a w kontrze do korporacyjnego ładunku gotówki konkurentów Ringer sprzymierzył się z Gerrym Fordem,...

Komandos, który strzyże Lego

„Jesteście młodymi komandosami. Jest to Wasza pierwsza samodzielna próba. Obudzono Was przed wschodem słońca, helikopterem przewieziono na nieznaną wyspę” […] Awans jest tylko dla pierwszego. Twoi koledzy są teraz Twoimi przeciwnikami. […] Ruszaj, sprawdź samego siebie, sprawdź, czy jesteś prawdziwym komandosem” — tak zaczyna się instrukcja gry w „Komandosów”, kultową planszówkę z 1990 r. Na pudełku komiksowa kreska i wizerunki dwóch herosów do złudzenia przypominających hollywoodzkich aktorów: Arnolda Schwarzeneggera (znanego wówczas m.in. z „Conana”) i Sylwestra Stallone’a („Rambo”). Do tego uśmiechnięta gąsienica na kawałku puzzla — logotyp firmy Ertrob, producenta gry. — Jeśli dobrze pamiętam, rysunek zleciliśmy poleconemu studentowi ASP, niejakiemu Markowi Raczkowskiemu. A grę wymyśliliśmy pewnego wieczoru z kolegą. To była nasza trampolina do dużego skoku — mówi Robert Podleś, właściciel i prezes Cobi, jednego z największych producentów opon w Europie. Nyską na front Zaraz, zaraz — zaprzeczą zorientowani w dziecięcej materii — przecież Cobi to uznany producent klocków konstrukcyjnych z...

Tematy

Polska