Gross: bankierzy centralni przemienili rynek w kasyno

Tadeusz Stasiuk
email @wst_pb
opublikowano: 05-10-2016, 08:09

Decydenci z największych światowych banków centralnych, poprzez swoją bezprecedensową politykę pieniężną zamienili globalny rynek finansowy w kasyno, uważa Bill Gross, zarządzający funduszami obligacyjnymi w Janus Capital Group, którego cytuje agencja Reuters.

Nasz rynek finansowy stał się niczym kasyna w Vegas, Makau czy Monte Carlo. Niemal nieograniczona podaż kredytów generowanych przez banki centralne może co prawda przynieść efekty w postaci ożywienia światowej gospodarki i podniesienia nominalnej stopy PKB, jednak okupione to będzie poważnymi konsekwencjami. Takie lewarowanie może zakończyć się katastrofą – twierdzi Gross, który pracując przez lata w PIMCO, nazywany był w okresie świetności tego funduszu, „Królem obligacji”.

Zobacz więcej

Bill Gross

Bloomberg

Ocenia ona, że polityka ujemnych stóp procentowych niszczy dotychczasowe kapitalistyczne modele biznesowe.

Rynkowy guru rekomenduje inwestorom poszukującym alternatywnych zabezpieczeń dla swoich kapitałów, bitcoina i złoto.

Wielu inwestorów na rynku jest bardzo nieufnych i mają do tego prawo zważywszy, że niemal zerowe, a nawet ujemne stopy procentowe generują prawie niezauważalne zyski, a nawet straty. Standardowe metody zabezpieczenia kapitału nie zdają obecnie egzaminu. Być może poza złotem, które tradycyjnie traktowane jest jako bezpieczna przystań, choć wielu „ekspertów” ocenia kruszec jako przestarzałą technologię. Równie mniej ryzykowną alternatywą może być bitcoin – wyjaśnia Gross.

 

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Tadeusz Stasiuk

Polecane

Cena bursztynu rośnie i prawdopodobnie nie spadnie

Założyciel Ipopemy TFI podejrzany

Inspiracje Pulsu Biznesu

Byle tego nie sknocić

Dzięki m.in. produkcji w USA i współpracy z Wal-Martem chce zbudować Koronę Candles o skali, jakiej nie osiągnął jeszcze żaden polski przemysłowiec. Hamburg, wczesny wieczór. Telewizor skrzeczy skocznym songiem: „Wer? Wie? Was? Wieso? Weshalb? Warum? Wer nich fragt bleibt dumm!” („Kto? Jak? Co? Więc jak? Dlaczego tak? Dlaczego? Kto nie pyta, pozostaje głupi!”). To czołówka niemieckiej wersji nieśmiertelnego serialu „Ulica Sezamkowa”. Czujny widz to Krzysztof Jabłoński, który na emigracji w Niemczech wraz z bohaterami „Sesamstraße” szlifował niemiecki, jednocześnie nie przestając zadawać kluczowych pytań. Dziś szprecha o niebo lepiej niż Ciasteczkowy Potwór, wrócił dawno do Polski i na dużą część zagwozdek zna już odpowiedź. Na przykład na tę, czy jemu, 56-latkowi, chce się jeszcze budować biznes. Chce. Rzuca sobie nowe wyzwanie: rozpalić płomień zysków w Stanach Zjednoczonych, gdzie otworzył fabrykę. To jego kolejna próba ognia, w końcu USA to jedyny liczący się rynek, na którym świece produkowane przez Korona Candles nie są powszechnie dostępne. A angielski? Już się dogaduje. Bałwanki nad gorzałkę Długi...

Więcej szacunku dla Piotrusia Pana

Masujące fotele, hamaki i namiot rozbity na korytarzu. Pokoje zen i łaźnie parowe. W salach negocjacyjnych zwykłe stoły zamienione na stoły pingpongowe. Zamiast windy zjeżdżalnie, którymi można dostać się na niższe piętra. Długa kolejka przed automatem do robienia waty cukrowej. Prezes przegrywa w piłkarzyki ze stażystą, a na perkusji sprzedawca wyładowuje swój gniew po nieudanej rozmowie handlowej. Biura takich korporacji, jak Google, Facebook czy Red Bool, coraz częściej przypominają ogromne place zabaw. Czy to aby nie ukłon firm w stronę pracowników z syndromem Piotrusia Pana, czyli takich, którzy zatrzymali się na progu dorosłości, co więcej — są z tego dumni? „Nie ma już dorosłych, zniknęli jak przejściowe pory roku i świetliki nad polami” — utyskuje włoski eseista Francesco M. Cataluccio w książce „Niedojrzałość. Choroba naszych czasów”. Natomiast pracodawcy w dziecięcej fantazji, którą pielęgnuje w sobie część zatrudnionych, coraz częściej widzą nie zaburzenie osobowości, lecz tak długo oczekiwany powiew świeżego powietrza w zatęchłym świecie biznesu. Ze świata fantazji… Tzw. wiecznego chłopca...

Florka patent na biznes i ból kręgosłupa

— W Nowym Sączu po prostu tacy jesteśmy — mamy nosa do biznesu. Romana Kluskę [twórcę Optimusa — red.] problemy zdrowotne skłoniły do uruchomienia biznesu z owczymi serami, zawały i udar sprawiły, że Kazimierz Pazgan [założyciel drobiarskiego Konspolu — red.] będzie sprzedawać komory normobaryczne, które go uratowały, a ja z powodu bólu kręgosłupa wziąłem się za leczniczą odzież z wełny — mówi Ryszard Florek, twórca Fakro, światowego producenta okien dachowych. Problemy i inspiracje Woolmed, spółka, która ruszyła pod koniec ubiegłego roku, w głowie jednego z najbogatszych Polaków narodziła się już 30 lat temu. — Spędzałem czas w Sopocie na desce surfingowej. Złapał mnie taki ból kręgosłupa, że nie byłem w stanie egzystować. Kolejne tygodnie upływały na masażach, ale nie wracałem do zdrowia. Lekarz chciał operować. Bałem się, więc zacząłem kombinować. U nas w górach mówi się, że w takie bolące miejsce należy przyłożyć skórkę kota. No ale jak z tym chodzić, normalnie pracować i uprawiać sport? — wspomina Ryszard Florek. Pomysł ewoluował na kursie żeglarskim. — Trener kazał ubierać się w...

Puls Biznesu

Gospodarka / Gross: bankierzy centralni przemienili rynek w kasyno