W odpowiedzi na konsultacje rządowe w sprawie nowych zasad bezpieczeństwa w związku z pandemią, grupa praktyków nie tylko z dziedziny medycyny, lecz także gospodarki oraz socjologii skierowała 27 listopada do decydentów apel o zracjonalizowanie rządowych działań. Generalnym jego przesłaniem jest zrównoważenie zrozumiałych, ale tylko naprawdę koniecznych obostrzeń życia publicznego z jak najmniej zakłóconym funkcjonowaniem gospodarki i generalnie społeczeństwa. Szczególną wartość dla zarysowanej w apelu alternatywy mają fakty i obserwacje, zebrane w pięciu punktach.

Apel z 27 listopada zyskał wartość dodaną 2 grudnia, gdy rząd uzupełnił wersję 3.0 strategii o realną już perspektywę uruchomienia w styczniu 2021 r. programu powszechnych, darmowych szczepień milionów Polaków – chociaż nieobowiązkowych, dla chętnych. Jeden z punktów apelu, konkretnie d), zwraca uwagę na wielkie ryzyko związane z taką właśnie masową akcją. [JAZ]

----------------------------------------------------------------------------

APEL W SPRAWIE RACJONALIZACJI POLITYKI ANTY-COVID W POLSCE

Korzystając z konsultacji apelujemy do rządu oraz do premiera Mateusza Morawieckiego i ministra Adama Niedzielskiego osobiście, o rozważenie zmiany strategii anty-COVID. Obecna bazuje na założeniu maksymalnego ograniczania szerzenia się wirusa po to, żeby nie zabijał osób szczególnie narażonych. Efektem są szerokie restrykcje epidemiczne, zamykanie wielu dziedzin gospodarki i szkół, a w skrajnej sytuacji także powszechna, narodowa kwarantanna.

Alternatywna strategia zakłada wprowadzenie rozwiązań, które pozwolą na lepsze izolowanie od wirusa osób z grup ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19 (głównie seniorów i przewlekłe chorych) z pełnym poszanowaniem ich praw i wolności. Dzięki temu mimo rozprzestrzeniania się wirusa mniej osób będzie wymagać hospitalizacji i mniej osób będzie umierać.

Jeżeli zrobimy wszystko, żeby zabezpieczyć osoby z grup ryzyka, to pozostałe będą mogły w miarę normalnie funkcjonować (z zachowaniem podstawowych zasad sanitarnych) i nie będzie potrzeby odgórnego zamykania gospodarki, szkół, teatrów, kin, siłowni czy kościołów. Jest to ważne w kontekście zapewnienia odpowiednich zasobów finansowych dla funkcjonowania państwa (w tym służby zdrowia), dochodów ludności, jak również dla zdrowia fizycznego i psychicznego wszystkich obywateli. Będzie można także rozważyć zniesienie nakazowej izolacji i kwarantanny osób z dodatnim testem PCR oraz ich kontaktów. W zamian będzie można promować zdrowy styl życia i zachęcać do samoizolacji osoby, które przejawiają objawy chorobowe sugerujące infekcję dróg oddechowych.

Szczegółowe rozwiązania w zakresie ochrony grup ryzyka powinny zostać jak najszybciej opracowane przez interdyscyplinarny zespół ekspertów. Ochrona ta mogłaby m.in. obejmować: zaopatrzenie w maseczki odpowiedniej jakości (FFP2) i edukację w zakresie ich prawidłowego użytkowania, umożliwienie pracy zdalnej (także nauczycielom, ale bez zamykania szkół!), zapewnienie opieki przede wszystkim ze strony ozdrowieńców i osób posiadających przeciwciała oraz przestrzeganie reżimów epidemicznych w kontaktach z grupami ryzyka. Szczególnym wyzwaniem będzie znalezienie sposobów ochrony osób z grup ryzyka mieszkających w rodzinach wielopokoleniowych.

W dalszych działaniach rząd powinien w większym stopniu kierować się liczbą przypadków hospitalizacji i terapii respiratorowych z powodu COVID-19, niż liczbą stwierdzonych zakażeń, a także kryterium dostępności służby zdrowia i efektywności jej funkcjonowania dla wszystkich chorych. Przy tak sformułowanej strategii szczepionka będzie potrzebna przede wszystkim dla osób z grup ryzyka (a także personelu medycznego i opiekuńczego, który ma z nimi częsty kontakt) oraz będzie mogła być stosowana na zasadzie dobrowolności.

Proponowana strategia bazuje na następujących faktach i obserwacjach:

a) COVID-19 okazał się mniej śmiertelny niż początkowo zakładano;

b) dynamika epidemii hamuje w sposób naturalny tj. wcześniej niż zaczęły działać wprowadzane restrykcje;

c) skutki gospodarcze, społeczne i zdrowotne realizowanej obecnie strategii są zatrważające (w tym wzrost liczby zgonów z innych powodów niż COVID-19);

d) potencjalnie dostępne szczepionki są nowe i eksperymentalne, co oznacza wysokie ryzyko dla wyszczepiania całej populacji;

e) działania na rzecz ukierunkowanej ochrony osób z grup ryzyka są możliwe i zalecane w przez dużą część epidemiologów i lekarzy, którzy podpisali się pod Deklaracją Great Barrington.

Sygnatariusze apelu (wszyscy występują tylko i wyłącznie w swoim imieniu jako obywatele, ich głos nie powinien być utożsamiany ze stanowiskiem instytucji w których pracują):

Paweł Basiukiewicz, kardiolog, specjalista chorób wewnętrznych, kierownik Oddziału Obserwacyjno-Zakaźnego, Szpital Zachodni im. Św. Jana Pawła II, Grodzisk Mazowiecki; dr hab. Agnieszka Chłoń-Domińczak, Instytut Statystyki i Demografii, Szkoła Główna Handlowa; Maciej Dzierżanowski, niezależny ekspert, w przeszłości pracownik Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową i współpracownik Kongresu Obywatelskiego; Jacek Jamroż, niezależy analityk, CFO Advisory; prof. dr hab. Piotr Kuna, Katedra Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi; Błażej Lenkowski, prezes zarządu Fundacji Liberté!; dr med. Zbigniew Martyka, kierownik Oddziału Obserwacyjno-Zakaźnego Szpitala ZOZ w Dąbrowie Tarnowskiej; prof. dr hab. med. Ryszard Rutkowski, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku; Krzysztof Szczawiński, matematyk, autor modelu epidemicznego opisującego budowanie odporności zbiorowej w społeczeństwie; Stanisław Szultka, Wydział Ekonomiczny Uniwersytetu Gdańskiego, w przeszłości pracownik Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową i współpracownik Kongresu Obywatelskiego; prof. dr hab. Grzegorz Węgrzyn, Wydział Biologii Uniwersytetu Gdańskiego; dr Paweł Wojciechowski, profesor Wszechnicy Polskiej Szkoły Wyższej, dyrektor Whiteshield Partners.