Inwestorzy nie są zadowoleni z oferty BAT na ETI

17-07-2003, 10:17

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Designerska biżuteria z żywicy i metalu

Na polskim rynku nie brakuje projektantów biżuterii, to jednak oryginalność i design produktów Fruit Bijoux sprawia, że nie można przejść obok nich obojętnie. Szymon Ciechorski, założyciel gdańskiej marki, swoje doświadczenia zdobywał w pracowniach jubilerskich. — Jeszcze przed podjęciem studiów praktykowałem w tradycyjnym zakładzie jubilerskim, gdzie przez rok poznawałem podstawowe techniki bursztynnicze i jubilerskie. Rozwijanie umiejętności i doprowadzanie warsztatu do dobrego poziomu zajęło znacznie więcej czasu i tak naprawdę jest to wciąż trwający proces — mówi Szymon Ciechorski. Powodzenie i rozgłos przyniosła marce ręcznie barwiona i oryginalnie szlifowana żywica. Pierwsze kolczyki z kawałków tego surowca Szymon Ciechorski wykonał 10 lat temu, jeszcze jako student Instytutu Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej. Swoje rękodzieła wystawił na Jarmarku Dominikańskim — sprzedały się wszystkie. Kręta droga do sukcesu Wtedy jednak wyjazd za granicę sprawił, że pomysłodawca marki zaniechał dalszego tworzenia biżuterii. Wciąż jednak marzył o założeniu własnej firmy. To zamierzenie ziściło się kilka lat...

Krem do zjedzenia

Joanna Hołuj z Krakowa przez dwadzieścia lat pracowała jako grafik komputerowy. — W zasadzie niczego mi nie brakowało. Zarabiałam dobre pieniądze, miałam dużo wolnego czasu i swobody. Ale pracowałam w domu i tęskniłam za kontaktem z ludźmi — wspomina. Postanowiła to zmienić i szukała pomysłu na siebie. Cztery lata temu nauczyła się robić mydło. — To była miłość od pierwszego wejrzenia. Zafascynowało mnie, że mogę zmieszać trochę oleju, wody, dodać sodę i powstaje coś, co się pieni i myje. A może też pięknie wyglądać i pachnieć. Zaczęłam szukać w internecie i książkach informacji o wyrobie kosmetyków, eksperymentować. Po jakimś czasie podjęłam decyzję, że zrobię z tego biznes — opowiada właścicielka Iossi. Olej, cukier, sól… Wyłożona białymi kafelkami pracowania w pomieszczeniach po sklepie spożywczym wygląda jak sterylna kuchnia. Są tam blaty, miksery, stalowe garnki, lodówka… Na półkach czarne butle z olejami. W lodówce olejki eteryczne. — Zawsze lubiłam jeść i gotować — mówi Joanna Hołuj. Robienie kosmetyków naturalnych przypomina pracę w kuchni: mieszamy, podgrzewamy, chłodzimy, pakujemy...

Młokos z wizją 3.0

Na niemal wszystkich zdjęciach André Gerstner pozuje w dość oczywistej scenografii — przy biurku lub przy maszynach szwalniczych. Biała koszula, granatowa marynarka, uśmiech. Szybkie cyk, cyk lustrzanką i po zabawie. Szef, a zarazem największy akcjonariusz Groclinu (ponad 52 proc. akcji) przez „warszawkę” — i nie tyko — postrzegany jest sztampowo: jako uporządkowany, precyzyjny, kalkulujący menedżer, etapami zaprowadzający porządek w niegdysiejszym ulubieńcu inwestorów z GPW. W dziennikarskiej narracji, dla zabicia nudy, obowiązkowo trzeba dorzucić wątek polskiego do szpiku kości wozu Drzymały, gdzie — w domyśle — lejce trzyma teraz potomek pruskich ciemiężców. I z zapałem naprawia to, czego Polak naprawić nie potrafił. Czy tak jest w rzeczywistości? Niekoniecznie, wystarczy przejechać kilkaset kilometrów do Grodziska Wielkopolskiego, by przekonać się, że Gerstner w te narracyjne klisze nie zawsze da się wpasować. — Dlaczego mam tylko takie fotografie? Takie mi robią — stwierdza 40-latek, który niedawno zatrudnił ludzi od zmiany scenografii: to spece relacji inwestorskich i PR, osadzeni mocno w światku funduszy...

Tematy

Świat , Przejęcia , Wiadomości