Komentarz Jacka Zalewskiego: Do obrony złotego potrzebni są fachowcy

Jacek Zalewski
opublikowano: 19-06-2009, 06:15

Wiadomość o przymierzaniu profesora historii Wojciecha Roszkowskiego do nowego składu Rady Polityki Pieniężnej poruszyła świat finansów. Także dlatego, że podał ją Jarosław Kaczyński, który tym samym potwierdził zajmowanie stanowiska nadprezydenta oraz puścił sygnał, że  miejsca w RPP przysługujące prezydentowi staną się partyjnym łupem PiS.

Żeby ocenić propozycję bardziej merytorycznie, wypada spojrzeć na ustawę o Narodowym Banku Polskim. Otóż stwierdza ona bardzo ogólnikowo, że członkowie Rady Polityki Pieniężnej powoływani są jeden raz na sześcioletnią kadencję "spośród specjalistów z zakresu finansów". To sformułowanie niezwykle pojemne — i formalnie profesor Wojciech Roszkowski warunki spełnia. Jego kandydaturę podpiera akademicka kariera w Szkole Głównej Handlowej.

Tyle że przy tworzeniu instytucji Rady Polityki Pieniężnej naprawdę nie o takich "specjalistów z zakresu finansów" chodziło. Dotychczasowe składy RPP, i ten pierwszy 1998-2004, i obecny 2004-10, zróżnicowały się wewnętrznie w poglądach na politykę pieniężną: w ich skład weszły "jastrzębie" i "gołębie". Jednak żadnemu z członków nie można odmówić fachowości. Sygnał nadany przez prezesa Jarosława Kaczyńskiego zapowiada zmianę na gorsze.

Wymiana składu RPP nastąpi na początku roku 2010. W styczniu swoją trójkę wybierze Sejm (w miejsce Jana Czekaja, Mirosława Pietrewicza i Stanisława Nieckarza), potem Senat (odejdą Marian Noga, Stanisław Owsiak i Halina Wasilewska-Trenkner) i wreszcie prezydent Lech Kaczyński, mający czas aż do 17 lutego (jego nominaci zastąpią Dariusza Filara, Andrzeja Sławińkiego i Andrzeja Wojtynę). Głowa państwa ma ten komfort, że podejmując decyzję już zna szóstkę parlamentarną. W roku 2004 Aleksander Kwaśniewski wykorzystał ten decyzyjny atut bardzo dobrze, równoważąc skład RPP. Lech Kaczyński także zrównoważy, tyle że inaczej.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Jacek Zalewski

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Kurs na miliardy

Przez uchylone drzwi widać wysportowanego chłopaka w szortach i klapkach, zawzięcie stukającego w klawiaturę podręcznego maca. Pierwsza myśl: to pewnie jakiś grafik. Pudło. To człowiek w trakcie księżycowej misji, a trajektoria lotu LiveChata wskazuje, że na srebrnym globie znajdzie stos złotych sztabek. Zresztą wrocławski LiveChat, kierowany przez Mariusza Ciepłego, już pokazuje niespotykaną w internecie rentowność. Giełdowy dostawca oprogramowania, służącego bezpośredniej komunikacji między odwiedzającym stronę www a jej właścicielem, tylko w ostatnim kwartale niemal podwoił zeszłoroczne wyniki. Może 40 mln zł rocznego przychodu nie robi wielkiego wrażenia, jednak wysokie marże, dające w tym samym okresie 20, a nawet więcej, mln zysku netto, zapalają inwestorom lampki w głowach i portfelach. Podobnie jak nęcą regularne zwyżki sprzedaży w Stanach Zjednoczonych i lista klientów, wśród których są Pizza Hut, amerykański Departament Stanu czy Orange i kolejnych 12 tys. mniejszych i większych firm. Teraz LiveChat walczy, by jeszcze przyspieszyć tempo sprzedaży flagowego produktu, mając świadomość wypracowania wysoce rentownego...

Wyprawa do źródeł pragnienia

Nie neguję, że pragnienie jest sprężyną działania. Jest ważne, tworzy bowiem historię ludzkości, ale dobrze się zastanów, czym są pragnienia, przed którymi nie da się uciec? Szczególnie teraz, w naszym społeczeństwie, które pcha nas ku pragnieniom, tym najbardziej banalnym, materialnym, innymi słowy: tym z supermarketu. Takie pragnienia są bezużyteczne, bezsensowne, śmiechu warte. Prawdziwe pragnienia to przede wszystkim pragnienie bycia sobą. To jedyna rzecz, której można pragnąć, nie zastanawiając się nad wyborem. Nie chodzi o wybór między dwoma rodzajami pasty do zębów, dwiema kobietami czy dwoma różnymi samochodami. Prawdziwy wybór to chęć bycia sobą.” — to słowa Tiziana Terzaniego, legendarnego włoskiego reportera, spisane w przez jego syna w książce „Koniec jest moim początkiem”. Dlaczego je przywołujemy? Terzani i inni dziennikarze chwytający za pióro w podróży (Ryszard Kapuściński czy Eric Weiner) to jeden z ulubionych dygresyjnych wątków Jana Mikołuszki. To z ich pomocą ten przedsiębiorca, jak mówi, „trwa w swym podróżowaniu przez świat”. I nie ma na myśli wiecznej tułaczki po geograficznych...

Krem do zjedzenia

Joanna Hołuj z Krakowa przez dwadzieścia lat pracowała jako grafik komputerowy. — W zasadzie niczego mi nie brakowało. Zarabiałam dobre pieniądze, miałam dużo wolnego czasu i swobody. Ale pracowałam w domu i tęskniłam za kontaktem z ludźmi — wspomina. Postanowiła to zmienić i szukała pomysłu na siebie. Cztery lata temu nauczyła się robić mydło. — To była miłość od pierwszego wejrzenia. Zafascynowało mnie, że mogę zmieszać trochę oleju, wody, dodać sodę i powstaje coś, co się pieni i myje. A może też pięknie wyglądać i pachnieć. Zaczęłam szukać w internecie i książkach informacji o wyrobie kosmetyków, eksperymentować. Po jakimś czasie podjęłam decyzję, że zrobię z tego biznes — opowiada właścicielka Iossi. Olej, cukier, sól… Wyłożona białymi kafelkami pracowania w pomieszczeniach po sklepie spożywczym wygląda jak sterylna kuchnia. Są tam blaty, miksery, stalowe garnki, lodówka… Na półkach czarne butle z olejami. W lodówce olejki eteryczne. — Zawsze lubiłam jeść i gotować — mówi Joanna Hołuj. Robienie kosmetyków naturalnych przypomina pracę w kuchni: mieszamy, podgrzewamy, chłodzimy, pakujemy...

Tematy

Polityk , Jarosław Kaczyński , Flesz , Rada , Politycy , Stopy , Polityka , Rada Polityki Pieniężnej

Puls Biznesu

Gospodarka / Komentarz Jacka Zalewskiego: Do obrony złotego potrzebni są fachowcy