Rozbieżności i kontrowersje wokół kosztów organizacji olimpiady w Tokio

  • PAP
opublikowano: 22-12-2019, 09:10

Organizatorzy igrzysk olimpijskich w Tokio w 2020 roku poinformowali oficjalnie, że koszty tej największej sportowej imprezy globu mają wynieść 12,6 mld dol. Natomiast Japońska Narodowa Rada Audytu przestawiła w raporcie ponad dwukrotnie wyższą kwotę - aż 28 mld dol.

Raport wskazał sumę 9,7 mld dol., której nie uwzględniają organizatorzy (są to głównie wydatki na infrastrukturę) oraz 7,4 mld dol. wydatkowane w związku z igrzyskami przez miasto Tokio. W dokumencie wzywa się rząd "Kraju Kwitnącej Wiśni" oraz organizatorów igrzysk do ujawnienia opinii publicznej większej liczby informacji o wszystkich przedsięwzięciach i kosztach związanych z olimpiadą.

Yoshiro Mori, prezydent Komitetu Organizacyjnego olimpiady w Tokio 2020 r.
Zobacz więcej

Yoshiro Mori, prezydent Komitetu Organizacyjnego olimpiady w Tokio 2020 r. fot. REUTERS/Kim Kyung-Hoon/Forum

Kontrowersje w ocenie wysokości wydatków narastają w Japonii praktycznie od momentu, gdy zaczęto się starać o przyznanie igrzysk. W przedstawionym w 2013 r. wniosku aplikacyjnym do MKOl preliminarz budżetu uwzględniał kwotę 7,3 mld dol. Obecnie oficjalna wersja wydatków to blisko dwukrotność tej sumy.

Organizatorzy igrzysk chwalę się jednak, że dzięki sponsoringowi i sprzedaży biletów wygenerowali dodatkowy fundusz rezerwowy w wysokości 300 milionów dolarów.

Wzrost kosztów organizacji olimpiady w stosunku do pierwotnych założeń nie jest niczym nadzwyczajnym. W Londynie początkowo miało to być 6,5 mld dolarów, zaś realne wydatki sięgnęły 19 mld dol.

Igrzyska w stolicy Japonii rozpoczną się 24 lipca, a zakończą się 9 sierpnia 2020. 

fa44e31e-90f7-11e9-bc42-526af7764f64
Poza scenariuszem
Newsletter poświęcony globalnym rynkom finansowym. Strategie inwestycyjne, alternatywne scenariusze, makrospojrzenie.
ZAPISZ MNIE
Poza scenariuszem
autor: Marek Wierciszewski
Wysyłany co dwa tygodnie
Marek Wierciszewski
Newsletter poświęcony globalnym rynkom finansowym. Strategie inwestycyjne, alternatywne scenariusze, makrospojrzenie.
consents-consent_353
ZAPISZ MNIE
consents-consent_294

Administratorem Pani/a danych osobowych będzie Bonnier Business (Polska) Sp. z o. o. (dalej: my). Adres: ul. Kijowska 1, 03-738 Warszawa.

Kliknij w link w wiadomości, aby potwierdzić subskrypcję newslettera.
Jeżeli nie otrzymasz wiadomości w ciągu kilku minut, prosimy o sprawdzenie folderu SPAM.
© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: PAP

Polecane

ABB powiedziało „a”,teraz mówi „b”

Słowacy chcą sięgnąć chmur

Inspiracje Pulsu Biznesu

Szwedzkie klimaty w polskich domach

Skandynawski minimalizm w wystroju wnętrz na dobre rozgościł się na polskich salonach i zyskuje coraz większe grono zwolenników. O krok dalej idzie firma Procyon, która pod marką EcoReadyHouse projektuje i buduje inteligentne domy — energooszczędne i pasywne, nawiązujące do skandynawskich wzorców. Ambitne plany Spółka powstała w 2006 r. w Szwecji. Początkowo zajmowała się konstrukcjami inżynieryjnymi, m.in. mostów, tuneli i wiaduktów. Po sześciu latach właściciele — Bartłomiej Szejny i Wojciech Mizerski — postanowili zdywersyfikować działalność i otworzyli fabrykę domów w Stargardzie pod Szczecinem. — Chcieliśmy stworzyć polską markę, która docelowo będzie rozpoznawalna w Europie. Obecnie działamy na rynku szwedzkim, norweskim i polskim. W najbliższym czasie chcemy wejść na rynek niemiecki, który jest największy i najszybciej się rozwija — mówi Bartłomiej Szejny, prezes Procyona. Produkcja prefabrykowanych domów pasywnych i energooszczędnych ruszyła w 2013 r. W pierwszym roku powstały zaledwie dwa domy. W ubiegłym roku było ich już ok. 40, a w 2016 r. ta liczba może wzrosnąć do 60-70 budynków. Stargardzki zakład...

Kabisa znaczy doskonale

W Afryce pierwsze skojarzenie z naszym krajem to jednogłośnie Robert Lewandowski, w dalszej kolejności zestawia się nas z Unią Europejską i dobrą jakością dóbr stamtąd sprowadzanych. — To nie tak, że „biedni Afrykanie” kupią wszystko, co będzie dostępne, bo oni także mają gust i odróżniają rzeczy dobre od słabych. Produktów spożywczych z Chin nie lubią — przekonuje Tomasz Nowowiejski, prezes założonej ledwie rok temu spółki Mutalo Group, którą prowadzi wspólnie ze swoją dawną koleżanką z funduszu Kają Suchorą. Aby wysłuchać ich historii o prowadzeniu biznesu w Afryce, umawiamy się w jednej ze stołecznych kawiarni. Zamiast w reprezentacyjne biuro wolą na razie inwestować w rozwój firmy i regularnie spotykać się z partnerami biznesowymi w Ghanie, Nigerii lub na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Gdy w połowie października ukazał się pierwszy artykuł o nich w „Pulsie Biznesu”, informacja o polskim napoju, który podbija Afrykę, zelektryzowała tysiące internautów, czyniąc tekst tygodniowym hitem w naszym serwisie. Czytelnicy wyrażali dumę, że wreszcie ktoś promuje polską jakość za granicą, że wymyślono tak...

Młokos z wizją 3.0

Na niemal wszystkich zdjęciach André Gerstner pozuje w dość oczywistej scenografii — przy biurku lub przy maszynach szwalniczych. Biała koszula, granatowa marynarka, uśmiech. Szybkie cyk, cyk lustrzanką i po zabawie. Szef, a zarazem największy akcjonariusz Groclinu (ponad 52 proc. akcji) przez „warszawkę” — i nie tyko — postrzegany jest sztampowo: jako uporządkowany, precyzyjny, kalkulujący menedżer, etapami zaprowadzający porządek w niegdysiejszym ulubieńcu inwestorów z GPW. W dziennikarskiej narracji, dla zabicia nudy, obowiązkowo trzeba dorzucić wątek polskiego do szpiku kości wozu Drzymały, gdzie — w domyśle — lejce trzyma teraz potomek pruskich ciemiężców. I z zapałem naprawia to, czego Polak naprawić nie potrafił. Czy tak jest w rzeczywistości? Niekoniecznie, wystarczy przejechać kilkaset kilometrów do Grodziska Wielkopolskiego, by przekonać się, że Gerstner w te narracyjne klisze nie zawsze da się wpasować. — Dlaczego mam tylko takie fotografie? Takie mi robią — stwierdza 40-latek, który niedawno zatrudnił ludzi od zmiany scenografii: to spece relacji inwestorskich i PR, osadzeni mocno w światku funduszy...

Tematy

Olimpiada

Puls Biznesu

Świat/ Rozbieżności i kontrowersje wokół kosztów organizacji olimpiady w Tokio
Z ostatniej chwili