oraz nieliczne ustanowione precedensy, które mogłyby mieć zastosowanie. Obowiązujące
przepisy zawierają również niejasności, które powodują różnice w opiniach, co do interpretacji
prawnej przepisów podatkowych, zarówno pomiędzy organami państwowymi jak i organami
państwowymi i przedsiębiorstwami.
Rozliczenia podatkowe oraz inne obszary działalności (na przykład kwestie celne czy
dewizowe) mogą być przedmiotem kontroli organów, które uprawnione są do nakładania
wysokich kar i grzywien, a wszelkie dodatkowe zobowiązania podatkowe, wynikające
z kontroli, muszą zostać zapłacone wraz z wysokimi odsetkami. Te warunki powodują, że
ryzyko podatkowe w Polsce jest większe niż w krajach o bardziej dojrzałym systemie
podatkowym.
W konsekwencji, kwoty prezentowane i ujawniane w sprawozdaniach finansowych mogą się
zmienić w przyszłości w wyniku ostatecznej decyzji organu kontroli podatkowej.
Z dniem 15 lipca 2016 r. do Ordynacji Podatkowej zostały wprowadzone zmiany w celu
uwzględnienia postanowień Ogólnej Klauzuli Zapobiegającej Nadużyciom (GAAR). GAAR ma
zapobiegać powstawaniu i wykorzystywaniu sztucznych struktur prawnych tworzonych w celu
uniknięcia zapłaty podatku w Polsce. GAAR definiuje unikanie opodatkowania, jako czynność
dokonaną przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych
okolicznościach z przedmiotem i celem przepisy ustawy podatkowej. Zgodnie z GAAR taka
czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był sztuczny.
Wszelkie występowanie (i) nieuzasadnionego dzielenia operacji, (ii) angażowania podmiotów
pośredniczących mimo braku uzasadnienia ekonomicznego lub gospodarczego, (iii)
elementów wzajemnie się znoszących lub kompensujących oraz (iv) inne działania
o podobnym działaniu do wcześniej wspomnianych, mogą być potraktowane jako przesłanka
istnienia sztucznych czynności podlegających przepisom GAAR. Nowe regulacje wymagają
znacznie większego osądu przy ocenie skutków podatkowych poszczególnych transakcji.
Klauzulę GAAR należy stosować w odniesieniu do transakcji dokonanych po jej wejściu w życie
oraz do transakcji, które zostały przeprowadzone przed wejściem w życie klauzuli GAAR, ale
dla których po dacie wejścia klauzuli w życie korzyści były lub są nadal osiągane. Wdrożenie
powyższych przepisów umożliwia polskim organom kontroli podatkowej kwestionowanie
realizowanych przez podatników prawnych ustaleń i porozumień, takich jak restrukturyzacja
i reorganizacja grupy.