Harper Hygienics S.A.
Jednostkowe sprawozdanie finansowe za rok 01.04.2022 – 31.12.2023 22/61
Zabezpieczenia przepływów pieniężnych
Jeśli pochodny instrument finansowy jest wyznaczony jako zabezpieczenie zmienności przepływów
pieniężnych dotyczących określonego ryzyka związanego z ujętym składnikiem aktywów, z ujętym
zobowiązaniem lub z wysoce prawdopodobną planowaną transakcją, która mogłaby wpłynąć na zysk lub stratę
bieżącego okresu, część zysków lub strat związanych z instrumentem zabezpieczającym, która stanowi
efektywne zabezpieczenie, ujmuje się w innych całkowitych dochodach i prezentuje, jako osobną pozycję
z tytułu zabezpieczenia, w kapitale własnym. Nieefektywną część zmian wartości godziwej instrumentu
pochodnego ujmuje się w zysku lub stracie bieżącego okresu.
W sytuacji, gdy pozycja zabezpieczana jest składnikiem aktywów niefinansowych, skumulowana w kapitałach
kwota jest wliczana do wartości bilansowej składnika aktywów, w momencie, gdy składnik aktywów zostaje
ujęty. W innych przypadkach skumulowana w kapitałach kwota jest przenoszona do zysku lub straty tego
samego okresu, w którym pozycja zabezpieczana wpływa na zysk lub stratę. Jeśli instrument zabezpieczający
przestaje spełniać kryteria rachunkowości zabezpieczeń, wygasa, zostaje sprzedany, rozwiązany, wykonany,
lub zmianie ulega jego przeznaczenie, wtedy Spółka zaprzestaje stosowania zasad rachunkowości
zabezpieczeń. Jeśli nie przewiduje się wystąpienia planowanej transakcji, zyski lub straty ujęte w kapitałach
przenoszone są do zysku lub straty bieżącego okresu.
Pozostałe instrumenty pochodne nieprzeznaczone do obrotu
Gdy instrument pochodny nie został wyznaczony jako instrument zabezpieczający, wszelkie zmiany jego
wartości godziwej są ujmowane w zysku lub stracie bieżącego okresu.
t) Odpisy z tytułu utraty wartości aktywów
Aktywa finansowe niebędące instrumentami pochodnymi
Na koniec każdego okresu sprawozdawczego Spółka ocenia, czy istnieją obiektywne przesłanki świadczące
o utracie wartości składników aktywów finansowych innych niż wyceniane w wartości godziwej przez wynik
finansowy. Uznaje się, że składnik aktywów finansowych utracił wartość, gdy po jego początkowym ujęciu
pojawiły się obiektywne przesłanki wystąpienia zdarzenia mogącego mieć negatywny, wiarygodnie
oszacowany wpływ na wartość przyszłych przepływów pieniężnych związanych z danym składnikiem
aktywów.
Do obiektywnych przesłanek utraty wartości aktywów finansowych (w tym instrumentów kapitałowych)
zalicza się niespłacenie albo zaleganie w spłacie długu przez dłużnika, restrukturyzację długu dłużnika,
na którą Spółka wyraziła zgodę ze względów ekonomicznych lub prawnych wynikających z trudności
finansowych dłużnika, a której w innym wypadku Spółka by nie udzieliła, okoliczności świadczące o wysokim
poziomie prawdopodobieństwa bankructwa dłużnika lub emitenta, niepomyślne zmiany w saldzie płatności
od dłużników i emitentów w ramach Spółki, warunki ekonomiczne sprzyjające naruszeniu warunków umowy,
zanik aktywnego rynku na dany składnik aktywów finansowych. Ponadto, w przypadku inwestycji
w instrumenty kapitałowe, za obiektywną przesłankę utraty wartości aktywów finansowych uważa się
znaczący lub przedłużający się spadek wartości godziwej takiej inwestycji poniżej ceny jej nabycia.
Pożyczki udzielone i należności
Spółka ocenia przesłanki świadczące o utracie wartości pożyczek udzielonych, należności zarówno
na poziomie pojedynczego składnika aktywów jak i w odniesieniu do grup aktywów. W przypadku
indywidualnie istotnych należności przeprowadza się test na utratę wartości pojedynczego składnika aktywów.
Wszystkie indywidualnie istotne pożyczki udzielone, należności i inwestycje utrzymywane do terminu
wymagalności, dla których nie stwierdzono przesłanek utraty wartości w oparciu o indywidualną ocenę, są
następnie poddawane grupowej ocenie w celu stwierdzenia, czy nie wystąpiła inaczej niezidentyfikowana
utrata wartości. Pożyczki udzielone, należności o indywidualnie nieistotnej wartości są oceniane zbiorczo
pod kątem utraty wartości w podziale na grupy o zbliżonej charakterystyce ryzyka.
Dokonując oceny utraty wartości dla grup aktywów Spółka wykorzystuje historyczne trendy do szacowania
prawdopodobieństwa wystąpienia zaległości oraz momentu zapłaty oraz wartości poniesionych strat,
skorygowane o szacunki Zarządu oceniające czy bieżące warunki ekonomiczne i kredytowe wskazują,
aby rzeczywisty poziom strat miał znacząco różnić się od poziomu strat wynikającego z oceny historycznych
trendów.
Utrata wartości w odniesieniu do aktywów finansowych wycenianych według zamortyzowanego kosztu
szacowana jest jako różnica między ich wartością księgową, a wartością bieżącą oszacowanych przyszłych
przepływów pieniężnych zdyskontowanych przy użyciu pierwotnej efektywnej stopy procentowej. Wszelkie
straty ujmowane są w zysku lub stracie bieżącego okresu i stanowią odpis aktualizujący wartość pożyczek
udzielonych i należności, przy czym Spółka kontynuuje naliczanie odsetek od zaktualizowanych aktywów.