W związku z tym, że przyszłe planowane płatności z tytułu sprzedaży lub zakupu nie są ujmowane
w sprawozdaniu finansowym Spółki, podczas gdy instrumenty zabezpieczające fx forward bez rachunkowości
zabezpieczeń są wyceniane do wartości godziwej przez wynik, powstaje potencjalne księgowe
niedopasowanie. Celem jego eliminacji Spółka wprowadziła od 1 lipca 2011 roku rachunkowość zabezpieczeń.
Jeśli pochodny instrument finansowy jest wyznaczony jako zabezpieczenie zmienności przepływów
pieniężnych dotyczących określonego ryzyka związanego z rozpoznanym składnikiem aktywów,
z rozpoznanym zobowiązaniem lub z wysoce prawdopodobną planowaną transakcją, która mogłaby wpłynąć
na zysk lub stratę bieżącego okresu, część zysków lub strat związanych z instrumentem zabezpieczającym,
która stanowi efektywne zabezpieczenie, ujmuje się w innych całkowitych dochodach i prezentuje, jako osobną
pozycję z tytułu zabezpieczenia, w kapitale własnym. Zyski lub straty rozpoznane uprzednio w kapitale
własnym są przenoszone do zysku lub straty bieżącego okresu w tym samym okresie i w tej samej pozycji,
w których zabezpieczane przepływy pieniężne są ujmowane w wyniku finansowym. Nieefektywną część zmian
wartości godziwej instrumentu pochodnego ujmuje się natychmiast jako zysk lub stratę bieżącego okresu.
Jeśli instrument zabezpieczający przestaje spełniać kryteria rachunkowości zabezpieczeń, wygasa, zostaje
sprzedany, rozwiązany, wykonany, lub zmianie ulega jego przeznaczenie, Spółka zaprzestaje stosowania
zasad rachunkowości zabezpieczeń. Skumulowane zyski lub straty uprzednio ujęte w innych całkowitych
dochodach i prezentowane w kapitałach pozostawia się w kapitałach aż do momentu realizacji planowanej
transakcji i jej ujęcia jako zysk lub stratę bieżącego okresu. W przypadku, gdy pozycja zabezpieczana jest
aktywem niefinansowym, zyski lub straty uprzednio ujęte w innych całkowitych dochodach korygują wartość
sprawozdawczą tego aktywa w momencie jego rozpoznania. Jeśli nie przewiduje się wystąpienia planowanej
transakcji, zyski lub straty ujęte w sprawozdaniu z sytuacji finansowej ujmowane są natychmiast jako zysk lub
strata bieżącego okresu. W pozostałych przypadkach kwoty uprzednio ujęte w innych całkowitych dochodach
ujmuje się w się jako zysk lub strata bieżącego okresu w tym samym okresie lub okresach, w których
zabezpieczana planowana transakcja wywiera wpływ na zysk lub stratę bieżącego okresu.
W momencie ustanowienia zabezpieczenia, Spółka formalnie wyznacza i dokumentuje powiązanie
zabezpieczające, jak również cel zarządzania ryzykiem oraz strategię ustanowienia zabezpieczenia.
Dokumentacja zawiera identyfikację instrumentu zabezpieczającego, zabezpieczanej pozycji lub transakcji,
charakter zabezpieczanego ryzyka, a także sposób oceny efektywności instrumentu zabezpieczającego
w kompensowaniu zagrożenia zmianami wartości godziwej zabezpieczanej pozycji lub przepływów
pieniężnych związanych z zabezpieczanym ryzykiem. Oczekuje się, że zabezpieczanie będzie wysoce
skuteczne w kompensowaniu zmian wartości godziwej lub przepływów pieniężnych wynikających
z zabezpieczanego ryzyka. Efektywność zabezpieczenia jest oceniana na bieżąco w celu sprawdzenia, czy
jest ono wysoce efektywne we wszystkich okresach sprawozdawczych, na które zostało ustanowione.
4.2.8. Rezerwy
Rezerwy tworzone są wówczas, gdy na Spółce ciąży obowiązek (prawny lub zwyczajowy) wynikający ze
zdarzeń przeszłych i gdy prawdopodobne jest, że wypełnienie tego obowiązku spowoduje konieczność
wypływu środków oraz można dokonać wiarygodnego szacunku kwoty tego zobowiązania.
Koszty dotyczące danej rezerwy są wykazane w wyniku finansowym po pomniejszeniu o wszelkie zwroty.
W przypadku, gdy wpływ wartości pieniądza w czasie jest istotny, wielkość rezerwy jest ustalana poprzez
zdyskontowanie prognozowanych przyszłych przepływów pieniężnych do wartości bieżącej, przy
zastosowaniu stopy dyskontowej brutto odzwierciedlającej aktualne oceny rynkowe wartości pieniądza
w czasie oraz ewentualnego ryzyka związanego z danym zobowiązaniem. Jeżeli zastosowana została metoda
polegająca na dyskontowaniu, zwiększenie rezerwy w związku z upływem czasu jest ujmowane jako koszty
finansowe. Rezerwy tworzy się również na przyszłe zobowiązania spowodowane restrukturyzacją, jeżeli na
podstawie odrębnych przepisów Spółka jest zobowiązana do jej przeprowadzenia lub zawarto w tej sprawie
wiążące umowy a plany restrukturyzacji pozwalają w sposób wiarygodny oszacować wartość tych przyszłych
zobowiązań.