czy nastąpiła utrata wartości, Spółka dokonuje oszacowania wartości odzyskiwalnej danego składnika
aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne, do którego dany składnik aktywów należy.
Wartość odzyskiwalna składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne odpowiada
wartości godziwej pomniejszonej o koszty sprzedaży tego składnika aktywów lub odpowiednio ośrodka
wypracowującego środki pieniężne, lub jego wartości użytkowej, zależnie od tego, która z nich jest wyższa.
Wartość tę ustala się dla poszczególnych aktywów, chyba że dany składnik aktywów nie generuje
samodzielnie wpływów pieniężnych, które w większości są niezależne od tych, które są generowane
przez inne aktywa lub grupy aktywów. Jeśli wartość księgowa składnika aktywów jest wyższa niż jego wartość
odzyskiwalna, ma miejsce utrata wartości i dokonuje się wówczas odpisu do ustalonej wartości odzyskiwalnej.
Odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości składników majątkowych ujmuje się w tych kategoriach kosztów,
które odpowiadają funkcji składnika aktywów, w przypadku którego stwierdzono utratę wartości.
Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy występują przesłanki wskazujące na to, że odpis aktualizujący
z tytułu utraty wartości, który był ujęty w okresach poprzednich w odniesieniu do danego składnika aktywów
jest zbędny, lub czy powinien zostać zmniejszony. Jeżeli takie przesłanki występują, Spółka szacuje wartość
odzyskiwalną tego składnika aktywów.
Aktywa finansowe w momencie wprowadzenia do ksiąg rachunkowych są wyceniane według wartości
godziwej zapłaty powiększonej o koszty transakcyjne, z wyjątkiem aktywów finansowych wykazywanych
w wartości godziwej przez wynik finansowy, w przypadku których koszty transakcyjne odnoszone są do
wyniku finansowego. Transakcje zakupu i sprzedaży instrumentów finansowych ujmuje się na dzień
przeprowadzenia (zawarcia) transakcji.
Aktywa finansowe wyłącza się z ksiąg rachunkowych, gdy prawa do uzyskiwania przepływów pieniężnych
z ich tytułu wygasły lub prawa te zostały przeniesione i dokonano przeniesienia zasadniczo całego ryzyka
i wszystkich pożytków z tytułu ich własności. W przypadku braku przeniesienia zasadniczo całego ryzyka
i wszystkich pożytków z tytułu posiadania aktywa, aktywo wyłącza się z ksiąg rachunkowych z chwilą utraty
kontroli przez Spółkę nad danym aktywem.
Aktywa finansowe klasyfikowane są do następujących kategorii wyceny:
a) wyceniane według zamortyzowanego kosztu;
b) wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy;
c) wyceniane w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody;
Wycena aktywów finansowych według wartości godziwej przez inne całkowite dochody.
Zyski i straty na składniku aktywów finansowych stanowiącym instrument kapitałowy, dla którego
zastosowano opcję wyceny do wartości godziwej przez inne całkowite dochody ujmuje się w innych
całkowitych dochodach, za wyjątkiem przychodów z tytułu otrzymanych dywidend.
Wycena aktywów finansowych według wartości godziwej przez wynik finansowy.
Zyski lub straty wynikające z wyceny składnika aktywów finansowych, kwalifikowanego jako wyceniany
według wartości godziwej przez wynik finansowy, ujmuje się w wyniku finansowym w okresie, w którym
powstały. Zyski lub straty wynikające z wyceny pozycji wycenianych w wartości godziwej przez wynik
finansowy obejmują również przychody z tytułu odsetek i dywidendy.
Wycena aktywów finansowych według zamortyzowanego kosztu.
Spółka do wyceny aktywów finansowych wycenianych w zamortyzowanym koszcie stosuje metodę
efektywnej stopy procentowej. Należności handlowe po początkowym ujęciu wycenia się w wysokości
zamortyzowanego kosztu przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej, z uwzględnieniem
odpisów z tytułu utraty wartości, przy czym należności handlowe z datą zapadalności poniżej 12 miesięcy