do wyniku finansowego do pozycji przychody ze sprzedaży. W odniesieniu do wartości czasowej opcji Spółka stosuje podejście
wymagane przez MSSF 9, tj. traktuje wartość czasową jako koszt zabezpieczenia i zalicza zmiany wartości czasowej do innych
dochodów całkowitych i kumuluje je w odrębnych składniku kapitału własnego – koszcie zabezpieczenia. Ze względu na to,
iż opcje zabezpieczają wystąpienie konkretnej transakcji, a nie okres czasu, skumulowana zmiana wartości czasowej
w momencie wystąpienia prognozowanej transakcji jest przeklasyfikowywana z kosztu zabezpieczenia w kapitale do rachunku
zysków i strat do pozycji przychody ze sprzedaży.
Spółka w momencie ustanowienia zabezpieczenia formalnie wyznacza i dokumentuje powiązanie zabezpieczające, jak również
cel zarządzania ryzykiem oraz strategię ustanowienia zabezpieczenia.
Nie rzadziej, niż na koniec każdego okresu sprawozdawczego, Spółka dokonuje oceny spełnienia kryteriów efektywności
zabezpieczenia, tj. weryfikacji istnienia powiązania ekonomicznego pomiędzy pozycją zabezpieczaną a instrumentem
zabezpieczającym, weryfikacji, czy ryzyko kredytowe nie dominuje nad zabezpieczanym ryzykiem oraz weryfikacji, czy
wskaźnik zabezpieczenia jest taki, jak wynika z aktualnej ilości instrumentu zabezpieczającego i aktualnej ilości pozycji
zabezpieczanej, którą ten instrument zabezpieczający zabezpiecza. Weryfikacja odbywa się za pomocą oceny jakościowej,
a w przypadku niespełnienia kryteriów oceny jakościowej, dodatkowo na podstawie oceny ilościowej. Wyznaczenie efektywnej
i nieefektywnej części zmiany wartości godziwej instrumentu zabezpieczającego (oddzielnie dla wartości wewnętrznej
i oddzielnie dla wartości czasowej) odbywa się z wykorzystaniem hipotetycznego derywatu odzwierciedlającego pozycję
zabezpieczaną.
Spółka zaprzestaje stosowania zasad rachunkowości zabezpieczeń, jeżeli instrument zabezpieczający wygasa, zostaje
sprzedany, rozwiązany, zrealizowany lub gdy nie spełnia kryteriów rachunkowości zabezpieczeń, albo, gdy Spółka zmieni
strategię zarządzania ryzykiem na taką, z którą obecne powiązania nie będą zgodne. Wówczas skumulowane zyski lub straty
z tytułu instrumentu zabezpieczającego ujęte w rezerwie z tytułu zabezpieczenia przepływów pieniężnych pozostają w niej do
momentu zajścia planowanej transakcji. Jeżeli transakcja nie będzie realizowana, skumulowany wynik netto ujęty w rezerwie
z tytułu zabezpieczenia przepływów pieniężnych przenoszony jest niezwłocznie do rachunku zysków i strat.
Szczegółowy opis wpływu zastosowania rachunkowości zabezpieczeń na sprawozdania finansowe został zaprezentowany
w nocie 31.3. Ryzyko walutowe.
6.17. Pochodne instrumenty finansowe
Instrumenty pochodne, z których korzysta Spółka w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem związanym ze zmianami kursów
wymiany walut, to przede wszystkim zerokosztowe strategie opcyjnie oraz sporadycznie kontrakty walutowe typu forward.
Tego rodzaju pochodne instrumenty finansowe na dzień bilansowy wyceniane są do wartości godziwej. Zysk lub stratę ujmuje
się wówczas w rachunku zysków i strat, chyba że dany instrument pochodny został wyznaczony jako instrument
zabezpieczający w rachunkowości zabezpieczeń. W takim przypadku moment wykazania zysku lub straty zależy od charakteru
powiązania zabezpieczającego.
6.18. Rezerwy
Rezerwy tworzone są wówczas, gdy na Spółce ciąży istniejący obowiązek (prawny lub zwyczajowo oczekiwany) wynikający
ze zdarzeń przeszłych, i gdy prawdopodobne jest, że wypełnienie tego obowiązku spowoduje konieczność wypływu korzyści
ekonomicznych oraz można dokonać wiarygodnego oszacowania kwoty tego zobowiązania. Jeżeli Spółka spodziewa się, że
koszty objęte rezerwą zostaną zwrócone, na przykład na mocy umowy ubezpieczenia, wówczas zwrot ten jest ujmowany jako
odrębny składnik aktywów, ale tylko wtedy, gdy jest rzeczą praktycznie pewną, że zwrot ten rzeczywiście nastąpi. Koszty
dotyczące danej rezerwy są wykazane w rachunku zysków i strat po pomniejszeniu o wszelkie zwroty.
W przypadku, gdy wpływ wartości pieniądza w czasie jest istotny, wielkość rezerwy jest ustalana poprzez zdyskontowanie
prognozowanych przyszłych przepływów pieniężnych do wartości bieżącej, przy zastosowaniu stopy dyskontowej brutto
odzwierciedlającej aktualne oceny rynkowe wartości pieniądza w czasie oraz ewentualnego ryzyka związanego z danym
zobowiązaniem. Jeżeli zastosowana została metoda polegająca na dyskontowaniu, zwiększenie rezerwy w związku z upływem
czasu jest ujmowane jako koszty finansowe.
6.19. Inwestycje wyceniane metodą praw własności
Spółka zgodnie z MSR 28 dokonuje wyceny metodą praw własności udziałów jakie posiada we wspólnym przedsięwzięciu tj.
spółce FORTE FURNITURE PRODUCTS INDIA PVT. LTD z siedzibą w Indiach oraz SPECIFIC Sp. z o.o. z siedzibą w Białymstoku.
Wycena udziałów metodą praw własności polega na początkowym ujęciu inwestycji w cenie nabycia, a następnie korygowana
jest o udział inwestora w zmianach aktywów netto spółek. Bardziej szczegółowe informacje na temat spółek, ich danych
finansowych i aktualnej wyceny znajdują się w nocie 16.2 niniejszego sprawozdania.
7. Informacje dotyczące segmentów działalności
Od 1 stycznia 2009 obowiązuje MSSF 8 „Segmenty operacyjne”. Zgodnie z wymogami niniejszego standardu, należy
identyfikować segmenty operacyjne w oparciu o wewnętrzne raporty dotyczące tych elementów Spółki, które są regularnie