W odniesieniu do importu oleju napędowego dostawy do Polski są zdominowane przez USA, które posiadały 31% udział w imporcie tego
produktu oraz Niemcy z 27% udziałem. Kolejne duże dostawy trafiały do Polski głównie z krajów europejskich takich jak Szwecja, Holandia,
Litwa i Finlandia, jednocześnie olej napędowy był importowany z Indii i Kuwejtu.
W 2024 r. eksport benzyn wyniósł ok. 0,5 mln m
3
i oleju napędowego ok. 2,2 mln m
3
. Ukraina była głównym odbiorcą benzyn silnikowych i
oleju napędowego, gdzie trafiło odpowiednio 78% i 72% dostaw z Polski.
5.2.2. BIOPALIWA
Wprowadzenie od stycznia 2024 roku benzyny silnikowej 95 oktanowej z zawartością 10% biokomponentu (E10), zwiększyło perspektywy
wzrostu krajowej produkcji etanolu. Według szacunków w 2024 r. najwięksi operatorzy rynkowi dodali do benzyn silnikowych około 519 tys.
m
3
etanolu (liczonego razem z eterami), czyli o 41,2% więcej niż w 2023 r. W pierwszym kwartale 2024 roku produkcja bioetanolu wzrosła o
26% r/r do poziomu ponad 100 tys. ton. Głównym surowcem do produkcji tego paliwa była w Polsce kukurydza, pochodząca niemal w całości
od krajowych producentów.
Ponadto do blendingu z olejem napędowym wykorzystano ponad 1,3 mln m
3
estrów metylowych, czyli o 3,8% więcej niż rok wcześniej.
Realizacja Narodowego Celu Wskaźnikowego, który w 2024 r. wzrósł z 8,9% do 9,1% była wspomagana sprzedażą estrów stanowiących
samoistne paliwo, znane jako B100.
Szacuje się, że producenci skierowali na krajowy rynek około 209 tys. m
3
paliwa B100, ponadto blisko 100 tys. m
3
bezpośrednio poza polskie
granice.
Według raportu Renewables 2023 – Analysis – IEA do 2030 roku popyt na biopaliwa w transporcie drogowym na świecie wzrośnie o 27 mld
litrów, zaś biopaliwa w transporcie morskim i lotniczym o 9 mld litrów. Udział biopaliw w całkowitym zapotrzebowaniu na paliwa ciekłe w
transporcie wzrośnie z 5,6% w 2023 roku do 6,4% w 2030 roku, osiągając wolumen 215 mld litrów rocznie w scenariuszu bazowym na koniec
dekady. Za 85% wzrostu popytu odpowiadać będą państwa Europy, a także USA, Brazylia, Indonezja oraz Indie.
5.2.3. GAZ LPG
W 2024 r. konsumpcja LPG w Polsce wyniosła 5,0 mln m
3
i była o 9,2% wyższa w porównaniu z rokiem poprzednim. W Polsce gaz płynny LPG
w większości pochodził z importu. W 2024 r. gaz LPG został sprowadzony w ilości 4,8 mln m
3
, tj. niewiele mniejszej ilości niż rok wcześniej,
natomiast znacznie więcej tego paliwa pozostało w kraju z uwagi na skokowy spadek reeksportu tego produktu.
W grudniu 2024 r zaczęły obowiązywać sankcje nałożone na produkt rosyjski, zgodnie z którymi. import gazu LPG z kierunku wschodniego
jest zabroniony. Konsekwencją tego będzie zmiana sytuacji podażowej i konieczność zmiany łańcuchów dostaw. Rosyjski LPG jest
zastępowany głównie importem z innych krajów. W październiku 2024 r. największy udział w polskim imporcie miała Szwecja (29%), na
trzecim miejscu uplasowały się Stany Zjednoczone (9,6%), na kolejny miejscu uplasowała się Norwegia (5,7%).
5.2.4. STACJE PALIW
Na koniec 2024 r. na krajowym rynku paliw funkcjonowało ponad 7 937 stacji paliw, czyli o 22 więcej niż w 2023 r.
1 941 stacji paliw funkcjonowało w sieci jedynego koncernu krajowego, a 1 993 stacje należały do koncernów zagranicznych. Sieci niezależne
(działające pod jednym brandem) skupiały łącznie 1 590 stacji i pozostali operatorzy niezależni posiadali 2 240 stacji, 173 stacje należały do
sklepów wielkopowierzchniowych.
Na podstawie dostępnych danych za rok 2024 r. obrót detaliczny paliwami płynnymi wyniósł ponad 184 mld zł. Jest to wypadkowa
zaobserwowanego spadku cen paliw i rosnącej sprzedaży detalicznej, której wolumen dla trzech podstawowych paliw (BS, ON, LPG) określono
na ponad 31 mld litrów.
5.2.5. PRODUKTY ASFALTOWE
W 2024 r. branża budowlana zmagała się z niepewnością i licznymi trudnościami, co w wielu przypadkach prowadziło do spowolnienia
inwestycyjnego. Duży wpływ na skalę i możliwości w zakresie inwestycji infrastrukturalnych miały zablokowane środki finansowe z Unii
Europejskiej. Presja płacowa, inflacja, wysoki koszt wielu materiałów budowlanych oraz energii, a także trwający konflikt w Ukrainie były
czynnikami, które miały istotny wpływ na kondycję oraz rentowność kontraktów oraz utrudniały realizację projektów drogowych.
Pomimo szeregu negatywnych czynników i spowolnienia w ogłaszaniu nowych przetargów, budownictwo drogowe stanowiło obszar wysokiej
aktywności polskiego rynku budowlanego. Potwierdzają to liczne programy inwestycji infrastrukturalnych realizowane w Polsce. Rządowy
Program Budowy Dróg Krajowych (RPBDK) do 2030 roku (z możliwością przedłużenia do 2033 roku) ma strategiczne znaczenie dla Polski.
Wraz z nim realizowane są dodatkowe programy, takie jak Program Budowy 100 Obwodnic do 2030 roku, wspierające rozwój sieci drogowej.