
„CZERWONA TOREBKA” S.A. 
Sprawozdanie finansowe za rok zakończony dnia 31 grudnia 2024 roku 
(w tysiącach PLN) 
 
15 
jest wcześniejsza. Jeśli występują ku temu przesłanki, prawa do użytkowania poddaje się testom na 
utratę wartości zgodnie z MSR 36. 
Na dzień rozpoczęcia Spółka wycenia zobowiązanie  z tytułu leasingu w wartości bieżącej  opłat lea-
singowych  pozostających  do  zapłaty  z  wykorzystaniem  stopy  procentowej  leasingu,  jeśli  można  ją 
łatwo ustalić. W przeciwnym wypadku stosuje się krańcową stopę procentową leasingobiorcy. 
Opłaty  leasingowe  uwzględniane  w  wartości  zobowiązania  z  tytułu  leasingu  składają  się  ze  stałych 
opłat leasingowych, zmiennych opłat leasingowych zależnych od indeksu lub stawki, kwot oczekiwa-
nych do zapłaty jako gwarantowana wartość końcowa oraz płatności z tytułu opcji wykonania kupna, 
jeśli ich wykonanie jest racjonalnie pewne. 
W kolejnych okresach zobowiązanie z tytułu leasingu jest pomniejszane o dokonane spłaty i powięk-
szane o naliczone odsetki. Wycena zobowiązania z tytułu leasingu jest aktualizowana w celu odzwier-
ciedlenia zmian umowy oraz ponownej oceny okresu leasingu, wykonania opcji kupna, gwarantowanej 
wartości końcowej lub opłat leasingowych zależnych od indeksu lub stawki. Co do zasady aktualizacja 
wartości zobowiązania jest ujmowana jako korekta składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania. 
Spółka  stosuje  dopuszczone  standardem  praktyczne  rozwiązania  dotyczące  leasingów  krótkotermi-
nowych oraz leasingów, w których bazowy składnik aktywów jest niskiej wartości. W odniesieniu do 
takich umów zamiast ujmować aktywa z tytułu prawa do użytkowania i zobowiązania z tytułu leasingu, 
opłaty leasingowe ujmuje się w wyniku metodą liniową w trakcie okresu leasingu. 
 
9.5.  Utrata wartości niefinansowych aktywów trwałych 
Przy  sporządzeniu  sprawozdania  finansowego  Spółka  ujmuje  inwestycje  w  jednostkach  zależnych 
według poniesionego kosztu. Utrata wartości tych aktywów podlega zasadom określonym w MSR 36. 
Na  każdy  dzień  bilansowy  Spółka  ocenia,  czy  istnieją  jakiekolwiek  przesłanki  wskazujące  na  to,  że 
mogła  nastąpić  utrata  wartości  któregoś  ze  składników  niefinansowych  aktywów  trwałych.  W  razie 
stwierdzenia,  że  przesłanki  takie  zachodzą,  lub  w  razie  konieczności  przeprowadzenia  corocznego 
testu  sprawdzającego,  czy  nastąpiła  utrata  wartości,  Spółka  dokonuje  oszacowania  wartości  odzy-
skiwalnej danego składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne, do którego dany 
składnik aktywów należy. 
Wartość odzyskiwalna składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne odpowiada 
wartości godziwej pomniejszonej o koszty sprzedaży tego składnika aktywów lub odpowiednio ośrod-
ka wypracowującego środki pieniężne, lub jego wartości użytkowej, zależnie od tego, która z nich jest 
wyższa. Wartość odzyskiwalną ustala się dla poszczególnych aktywów, chyba że dany składnik akty-
wów nie wypracowuje samodzielnie wpływów pieniężnych, które w większości są niezależne od tych, 
które  są  wypracowywane  przez  inne  aktywa  lub  grupy  aktywów.  Jeśli  wartość  bilansowa  składnika 
aktywów jest wyższa niż jego wartość odzyskiwalna, ma miejsce utrata wartości i dokonuje się wów-
czas odpisu do ustalonej wartości odzyskiwalnej. Przy szacowaniu wartości użytkowej prognozowane 
przepływy pieniężne są dyskontowane do ich wartości bieżącej przy zastosowaniu stopy dyskontowej 
przed  uwzględnieniem  skutków  opodatkowania,  która  odzwierciedla  bieżące  rynkowe  oszacowanie 
wartości pieniądza w czasie oraz ryzyko typowe dla danego składnika aktywów. Odpisy aktualizujące 
z tytułu utraty wartości składników majątkowych używanych w działalności kontynuowanej ujmuje się 
w  tych  kategoriach  kosztów,  które  odpowiadają  funkcji  składnika  aktywów,  w  przypadku  którego 
stwierdzono utratę wartości.  
Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy występują przesłanki wskazujące na to, że odpis aktua-
lizujący  z  tytułu  utraty  wartości,  który  był  ujęty  w  okresach  poprzednich  w  odniesieniu  do  danego 
składnika aktywów jest zbędny, lub czy powinien zostać zmniejszony. Jeżeli takie przesłanki występu-
ją, Spółka szacuje wartość odzyskiwalną tego składnika aktywów. Poprzednio ujęty odpis aktualizują-
cy z tytułu utraty wartości ulega odwróceniu wtedy i tylko wtedy, gdy od czasu ujęcia ostatniego odpi-
su aktualizującego nastąpiła zmiana wartości szacunkowych stosowanych do ustalenia wartości odzy-
skiwalnej danego składnika aktywów. W takim przypadku, podwyższa się wartość bilansową składnika 
aktywów do wysokości jego wartości odzyskiwalnej. Podwyższona kwota nie może przekroczyć war-
tości  bilansowej  składnika  aktywów,  jaka  zostałaby ustalona  (po  odjęciu  umorzenia),  gdyby  w  ubie-
głych latach w ogóle nie ujęto odpisu aktualizującego z tytułu utraty wartości w odniesieniu do tego 
składnika  aktywów.  Odwrócenie  odpisu  aktualizującego  z  tytułu  utraty  wartości  składnika  aktywów 
ujmuje się niezwłocznie jako przychód. Po odwróceniu odpisu aktualizującego, w kolejnych okresach 
odpis amortyzacyjny dotyczący danego składnika jest korygowany w sposób, który pozwala w ciągu