
„CZERWONA TOREBKA” S.A.
Sprawozdanie finansowe za rok zakończony dnia 31 grudnia 2024 roku
(w tysiącach PLN)
15
jest wcześniejsza. Jeśli występują ku temu przesłanki, prawa do użytkowania poddaje się testom na
utratę wartości zgodnie z MSR 36.
Na dzień rozpoczęcia Spółka wycenia zobowiązanie z tytułu leasingu w wartości bieżącej opłat lea-
singowych pozostających do zapłaty z wykorzystaniem stopy procentowej leasingu, jeśli można ją
łatwo ustalić. W przeciwnym wypadku stosuje się krańcową stopę procentową leasingobiorcy.
Opłaty leasingowe uwzględniane w wartości zobowiązania z tytułu leasingu składają się ze stałych
opłat leasingowych, zmiennych opłat leasingowych zależnych od indeksu lub stawki, kwot oczekiwa-
nych do zapłaty jako gwarantowana wartość końcowa oraz płatności z tytułu opcji wykonania kupna,
jeśli ich wykonanie jest racjonalnie pewne.
W kolejnych okresach zobowiązanie z tytułu leasingu jest pomniejszane o dokonane spłaty i powięk-
szane o naliczone odsetki. Wycena zobowiązania z tytułu leasingu jest aktualizowana w celu odzwier-
ciedlenia zmian umowy oraz ponownej oceny okresu leasingu, wykonania opcji kupna, gwarantowanej
wartości końcowej lub opłat leasingowych zależnych od indeksu lub stawki. Co do zasady aktualizacja
wartości zobowiązania jest ujmowana jako korekta składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania.
Spółka stosuje dopuszczone standardem praktyczne rozwiązania dotyczące leasingów krótkotermi-
nowych oraz leasingów, w których bazowy składnik aktywów jest niskiej wartości. W odniesieniu do
takich umów zamiast ujmować aktywa z tytułu prawa do użytkowania i zobowiązania z tytułu leasingu,
opłaty leasingowe ujmuje się w wyniku metodą liniową w trakcie okresu leasingu.
9.5. Utrata wartości niefinansowych aktywów trwałych
Przy sporządzeniu sprawozdania finansowego Spółka ujmuje inwestycje w jednostkach zależnych
według poniesionego kosztu. Utrata wartości tych aktywów podlega zasadom określonym w MSR 36.
Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy istnieją jakiekolwiek przesłanki wskazujące na to, że
mogła nastąpić utrata wartości któregoś ze składników niefinansowych aktywów trwałych. W razie
stwierdzenia, że przesłanki takie zachodzą, lub w razie konieczności przeprowadzenia corocznego
testu sprawdzającego, czy nastąpiła utrata wartości, Spółka dokonuje oszacowania wartości odzy-
skiwalnej danego składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne, do którego dany
składnik aktywów należy.
Wartość odzyskiwalna składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne odpowiada
wartości godziwej pomniejszonej o koszty sprzedaży tego składnika aktywów lub odpowiednio ośrod-
ka wypracowującego środki pieniężne, lub jego wartości użytkowej, zależnie od tego, która z nich jest
wyższa. Wartość odzyskiwalną ustala się dla poszczególnych aktywów, chyba że dany składnik akty-
wów nie wypracowuje samodzielnie wpływów pieniężnych, które w większości są niezależne od tych,
które są wypracowywane przez inne aktywa lub grupy aktywów. Jeśli wartość bilansowa składnika
aktywów jest wyższa niż jego wartość odzyskiwalna, ma miejsce utrata wartości i dokonuje się wów-
czas odpisu do ustalonej wartości odzyskiwalnej. Przy szacowaniu wartości użytkowej prognozowane
przepływy pieniężne są dyskontowane do ich wartości bieżącej przy zastosowaniu stopy dyskontowej
przed uwzględnieniem skutków opodatkowania, która odzwierciedla bieżące rynkowe oszacowanie
wartości pieniądza w czasie oraz ryzyko typowe dla danego składnika aktywów. Odpisy aktualizujące
z tytułu utraty wartości składników majątkowych używanych w działalności kontynuowanej ujmuje się
w tych kategoriach kosztów, które odpowiadają funkcji składnika aktywów, w przypadku którego
stwierdzono utratę wartości.
Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy występują przesłanki wskazujące na to, że odpis aktua-
lizujący z tytułu utraty wartości, który był ujęty w okresach poprzednich w odniesieniu do danego
składnika aktywów jest zbędny, lub czy powinien zostać zmniejszony. Jeżeli takie przesłanki występu-
ją, Spółka szacuje wartość odzyskiwalną tego składnika aktywów. Poprzednio ujęty odpis aktualizują-
cy z tytułu utraty wartości ulega odwróceniu wtedy i tylko wtedy, gdy od czasu ujęcia ostatniego odpi-
su aktualizującego nastąpiła zmiana wartości szacunkowych stosowanych do ustalenia wartości odzy-
skiwalnej danego składnika aktywów. W takim przypadku, podwyższa się wartość bilansową składnika
aktywów do wysokości jego wartości odzyskiwalnej. Podwyższona kwota nie może przekroczyć war-
tości bilansowej składnika aktywów, jaka zostałaby ustalona (po odjęciu umorzenia), gdyby w ubie-
głych latach w ogóle nie ujęto odpisu aktualizującego z tytułu utraty wartości w odniesieniu do tego
składnika aktywów. Odwrócenie odpisu aktualizującego z tytułu utraty wartości składnika aktywów
ujmuje się niezwłocznie jako przychód. Po odwróceniu odpisu aktualizującego, w kolejnych okresach
odpis amortyzacyjny dotyczący danego składnika jest korygowany w sposób, który pozwala w ciągu