Stora Enso zamknie zakład w Maxau

MD, AP
opublikowano: 08-09-2010, 00:00

Stora Enso zamknie zakład produkujący papier gazetowy w niemieckim Maxau. Fińsko-szwedzki koncern tłumaczy to wysokimi kosztami produkcji i słabą perspektywą rynku. Europejski rynek cierpi z powodu nadprodukcji i zakład "w przewidywalnej przyszłości" nie ma szans przynosić zysków.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: MD, AP

Być może zainteresuje Cię też:

Metropolitan Investment się przeliczył

Około 120 obligatariuszy spółki ma problem z terminowym odzyskaniem pieniędzy. Spłacimy długi, bo kończymy rozmowy z inwestorem — obiecuje prezes

Kowalscy kupują trzy razy więcej audi niż dacii

W 2019 r. klienci indywidualni zarejestrowali ponad 875,6 tys. aut osobowych. Nowych było tylko 15 proc.

PGNiG mówi: „spasiba, nie nada”

W 2022 r., po ponad 26 latach, wygaśnie polsko-rosyjski kontrakt gazowy. Kupowanie gazu ze Wschodu nie będzie już umownym musem, ale… możliwością

Robot cię sprawdzi, ale nie zwolni z pracy

Jeszcze kilka lat temu nie istniały rozwiązania, bez których dziś firmy nie wyobrażają sobie funkcjonowania. Nowe technologie oplotły przedsiębiorstwa i pracowników, a symbioza dobrze im robi

Podatek od marzeń przebije miliard

Totalizator Sportowy chwali się, że dzięki jego produktom i usługom w tym roku do budżetu trafi więcej daniny niż przed rokiem.

Polecane

Goldman Sachs kupił biura w Polsce

Enterprise Investors zarobił 727 proc. na Dino Polska

Inspiracje Pulsu Biznesu

Sport w wydaniu snapchatowym

Z zewnątrz budynek ozdobiony napisem „Park trampolin Hangar 646” rzeczywiście wygląda na lotniczy hangar. W latach 30. XX wieku władze Warszawy planowały stworzenie w tym miejscu lotniska Gocław, które obok Okęcia i Młocin miałoby obsługiwać ruch pasażerski. Plany pokrzyżowały najpierw wojna, a potem… Trasa Łazienkowska i zabudowywanie tych terenów osiedlami mieszkaniowymi. Samoloty rzeczywiście tu startowały i lądowały, ale tylko do 1976 r. Potem płyta lotniska zamieniła się w osiedle Gocław, a hangary należące do Aeroklubu Warszawskiego stały się nieco straszącymi wyglądem magazynami i zapleczami. Prawie dwa lata temu bracia Konefałowie odkryli to miejsce na nowo. — Aeroklub Warszawski był bardzo zadowolony, gdy zgłosiliśmy się z propozycją wynajmu hangaru na park trampolin. Aby nawiązać do historii tego miejsca, umieściliśmy nawet pod sufitem szybowiec — mówi Marcin Konefał, jeden z formalnych współwłaścicieli Parku. Siedzimy w sympatycznym bistro tuż przy stanowisku rejestracji klientów Hangaru 646. Z modnymi koktajlami, sałatkami i domowym ciastem przypomina najmodniejsze kawiarnie Warszawy. Nic dziwnego, skoro Igor...

Florka patent na biznes i ból kręgosłupa

— W Nowym Sączu po prostu tacy jesteśmy — mamy nosa do biznesu. Romana Kluskę [twórcę Optimusa — red.] problemy zdrowotne skłoniły do uruchomienia biznesu z owczymi serami, zawały i udar sprawiły, że Kazimierz Pazgan [założyciel drobiarskiego Konspolu — red.] będzie sprzedawać komory normobaryczne, które go uratowały, a ja z powodu bólu kręgosłupa wziąłem się za leczniczą odzież z wełny — mówi Ryszard Florek, twórca Fakro, światowego producenta okien dachowych. Problemy i inspiracje Woolmed, spółka, która ruszyła pod koniec ubiegłego roku, w głowie jednego z najbogatszych Polaków narodziła się już 30 lat temu. — Spędzałem czas w Sopocie na desce surfingowej. Złapał mnie taki ból kręgosłupa, że nie byłem w stanie egzystować. Kolejne tygodnie upływały na masażach, ale nie wracałem do zdrowia. Lekarz chciał operować. Bałem się, więc zacząłem kombinować. U nas w górach mówi się, że w takie bolące miejsce należy przyłożyć skórkę kota. No ale jak z tym chodzić, normalnie pracować i uprawiać sport? — wspomina Ryszard Florek. Pomysł ewoluował na kursie żeglarskim. — Trener kazał ubierać się w...

A serce rzucam za przeszkodę

Andrzej Wodzyński, właściciel Ceramiki Tubądzin, wierzy, że w starciu z rynkiem jego pomysł na biznes będzie jak skała. Osią receptury jest ilasta skała osadowa, nieraz grzęźliśmy w niej po kostki. Jak na skałę jest zupełnie licha, miękka, tłusta, ale jednocześnie pożądana jako źródło dobrobytu od kilkudziesięciu wieków. Z niej właśnie powstają płytki ceramiczne, w których produkcji polskie firmy radzą sobie wcale nieźle na europejskiej scenie. Branie na towar było niemal od zawsze, historycy dogrzebali się ozdabianych terakotą pałaców z czasów sięgających 2-3 tysięcy lat przed narodzeniem Chrystusa. Przepis na płytkę ceramiczną z pozoru jest banalny: trochę składników prosto z ziemi, a po ulepieniu odpowiedniej formy wizyta w piecu. Jednak dla Andrzeja Wodzyńskiego ceramika w tej formie jest już passe. Bo teraz do ilastej mazi dodaje ekstra składniki — marketing i design, wyrywając się z kręgu marketowych promocji. Ryzykuje całym majątkiem, wykupując udziały współwłaścicieli Ceramiki Tubądzin i rzucając wyzwanie regionalnym tuzom oraz zastępom hiszpańskich i włoskich fabryk. Zresztą robi to zgodnie z...

Tematy

Produkcja , Rynek , Koszt , Zakład , Papier

Puls Biznesu

Puls Inwestora / Stora Enso zamknie zakład w Maxau