Zwięzłe, przejrzyste obrazy, które dają nam świeży dostęp do rzeczywistości – tak członkowie Komitetu uzasadnili werdykt w sprawie przyznania literackiej Nagrody Nobla Tomasowi Tranströmerowi. Najsłynniejszy szwedzki poeta był wymieniany jako faworyt do wyróżnienia już od wielu lat (m.in. jako główny kontrkandydat Wisławy Szymborskiej w 1996 roku). Tak często, że jego rodacy zaczęli wątpić, iż kiedykolwiek je dostanie. W tym roku poeta skończył 80 lat. Z wykształcenia jest psychologiem, pracował w zawodzie do 1990 roku, kiedy przeżył udar mózgu. Odtąd częściowo sparaliżowany poświęcił się pisaniu. Jego poezja jest silnie związana z ojczystym pejzażem sztokholmskich szkierów. Pisze też o przeżyciach religijnych, miłości do muzyki, próbuje oswajać temat śmierci. Wydał m.in. zbiory wierszy „Ścieżki”, „Gondola żałobna”, „Moja przedmowa do ciszy”. W Szwecji jego tomiki wydawało głównie wydawnictwo Bonnier, w Polsce Oficyna Literacka i Gaudium.
