Rok 2015 nie przyniósł branży międzynarodowych lotniczych przewozów cargo spektakularnych niespodzianek mimo dużych dysproporcji między pierwszym kwartałem, w którym wzrósł przewóz towarów, po wyraźną stagnację w drugiej połowie roku. W 2014 r. odnotowano wzrost o 4,5 proc, natomiast w 2015 r. o około 1-2 proc.
Na początku 2016 r. na rynku lotniczym cargo przed dużym wyzwaniem staną przewoźnicy i spedytorzy. Jeśli chodzi o import z Chin, to nadal obserwujemy spowolnienie w przeciwieństwie do eksportu z Europy do Chin — tu samoloty są pełne. Sytuacja przed chińskim nowym rokiem jest dość niepewna. Nieduże zapotrzebowanie ze strony cargo w imporcie z Chin sprawia, że część rejsów zostanie odwołanych, a to przełoży się na zmniejszenie dostępnej przestrzeni w drugą stronę — w rezultacie spodziewany jest wzrost stawek frachtowych.
Według raportu Deloitte USA mają prześcignąć Chiny do 2020 r. i stać się najbardziej konkurencyjnym krajem pod względem produkcyjnym. Oznacza to zmniejszenie przepływu towarów z Chin na korzyść USA. Linie lotnicze będą musiały dostosować swoją ofertę do potrzeb rynku, zwiększając częstotliwość połączeń w relacji Ameryka Północna — Europa. Więcej połączeń oznacza więcej przestrzeni, którą trzeba zapełnić, więc tym samym można będzie liczyć na elastyczność cenową przewoźników.
Niewątpliwe jest odchodzenie od transportu lotniczego na rzecz kolei. Niemniej nawet przy najlepszym planowaniu są branże, które zawsze będą korzystały z frachtu lotniczego, a przynajmniej się nim posiłkowały. Tam, gdzie liczy się szybkość (dostawa świeżych produktów spożywczych, sektor automotive, energetyczny), zawsze samolot będzie miał przewagę. Jedyne, co się zmieni w ciągu najbliższych 2-3 lat, to proporcje, ale ich wektor jest skierowany w stronę kolei.
IWONA POŁOWICZ, dyrektor ds. produktu lotniczego DHL Global Forwarding