Jednocześnie inwestorzy zwracają coraz baczniejszą uwagę na wszelkie słabe strony. Taką na pewno jest brak wyraźniejszej poprawy na rynku nieruchomości w Ameryce. Sprzedaż domów na rynku pierwotnym pokazała wyraźny związek między cenami i skłonnością do zakupów. Tak samo było w przypadku danych z rynku wtórnego. Jeśli mamy wyraźny spadek cen, to widać ożywienie aktywności, gdy ceny trzymają się mocniej, przeważa niechęć do kupna domów.

Po dzisiejszej sesji na naszym parkiecie oczekiwać należy potwierdzenia wczorajszego sygnału, czyli tego, że WIG nie zakończy dnia zwyżką. Gdy tak się stanie perspektywy naszego parkietu nie będą dobre. Realne stanie się zejście WIG przynajmniej do 27 tys. pkt, gdzie teraz przebiega główna linia bessy, która została przełamana w trakcie wiosennych zwyżek. Dopóki indeks utrzymuje się ponad nią można argumentować, że obecne pogorszenie koniunktury jest jedynie korektą po silnych zwyżkach. Gdy dojdzie do zanegowania pozytywnego sygnału, jakim było przełamanie linii bessy i indeks znajdzie się poniżej niej, najbardziej realnym scenariuszem stanie się powrót do bessy. Dziś taki wariant nie jest przez większość graczy brany pod uwagę, ale kierunek głównej tendencji nakazuje się z nim liczyć. Przemawiają za nim również to, że wiosenne wzrosty były napędzane przepływami kapitału oraz nadziejami na lepszą przyszłość, a nie realną poprawą koniunktury gospodarczej.

Pod uwagę trzeba też brać pojawiającą się coraz wyraźniej obawę o to, jak gospodarki będą funkcjonować po tym, jak rządy i banki centralne zaczną wycofywać się z programów pomocowych. Dało się je zauważyć po wczorajszym posiedzeniu Rezerwy Federalnej. Inwestorzy liczyli, że dostaną jakąś wskazówkę w tej kwestii. Nie dostali i byli tym rozczarowani. Realnie patrząc, skoro tak zmasowana akcja pomocowa do tej pozwala na to, że sytuacja pogarsza się wolniej niż wcześniej, to strach myśleć, co byłoby bez tych programów pomocowych. Ale myśleć trzeba.

Z każdym dniem coraz bardziej uwagę będzie przyciągać to, co przyniesie kolejny sezon publikacji wyników finansowych w USA. Oczekiwania dotyczące osiągnięć w II kwartale w ostatnich tygodniach niewiele się zmieniały. Analitycy nie oczekują wiele. Zyski mają się kurczyć w szybkim tempie. To, czy podobnie, jak w I kwartale uda się firmom pozytywnie zaskoczyć, będzie w kolejnych tygodniach bardzo ważnym czynnikiem rzutującym na koniunkturę giełdową. Zapewne nada on kierunek indeksom.

Po przełamaniu przez WIG w poniedziałek silnego wsparcia, jakie znajdowało się w strefie 30,5-31 tys. pkt od trzech dni nasz rynek próbuje odrabiać straty. Nie wypada to zbyt udanie. Do tej pory udało się jedynie wrócić do majowego szczytu, ale to pozwala jedynie na sklasyfikowanie tej zwyżki, jako ruch powrotny do przełamanego wsparcia. Jeśli taka diagnoza jest prawidłowa — a za taką trzeba ją uznawać dopóki sygnał sprzedaży, jakim było pokonanie wsparcia, nie zostanie anulowany — to w najbliższych dniach będziemy świadkami dalszych zniżek. Powinny one sprowadzić WIG przynajmniej w okolice 27 tys. pkt. Ta tej wysokości przebiega pokonana w trakcie wiosennych zwyżek  linia bessy. Jeśli rynek spadnie poniżej niej, ten pozytywny sygnał zostanie anulowany, a ryzyko utrwalenia spadków znacznie wzrośnie.

Krzysztof Stępień, Główny ekonomista Expander