Czwartek to kolejny dzień, kiedy dolar pokazuje swoją siłę. Tym razem już wyraźniej niż wczoraj.
Nadal tłumaczyć to można wpływem rynku długu, gdzie mamy ostatnio podbicie rentowności obligacji. Całkowicie została zerwana odwrotna korelacja z Wall Street, które nadal wspina się w górę, mimo pojawienia się spekulacji, że tzw. czeki Bidena mogą być skierowane tylko do biedniejszych Amerykanów. Na indeksie S&P500; zbliżamy się do tegorocznych maksimów wokół 3860 pkt.
Wykres dzienny FUS500
Dzisiaj słabo wypadły waluty rynków EM, co pokazuje, że niepewność udziela się z natury bardziej spekulacyjnym aktywom. W grupie G-10 najsłabsze były korony skandynawskie, oraz dolar nowozelandzki, co również zaczyna wskazywać na dominację trybu risk-off. Wśród europejskich walut uwagę zwracał rozdźwięk pomiędzy euro, a funtem. Wspólna waluta nadal słabła, co tłumaczy się kryzysem politycznym we Włoszech (szanse Mario Draghiego na sformowanie technokratycznego rządu są nikłe, chociaż głosowanie w parlamencie zaplanowano dopiero na przyszły tydzień). Kurs EURUSD coraz bardziej oddala się od okolic 1,20, a zbliża do wsparcia przy 1,1930.
Wykres dzienny EURUSD
Tymczasem funt pokazał w czwartek swoja siłę, chociaż rano wypadał jeszcze słabo. Zwrotem okazało się posiedzenie Banku Anglii, które pokazało, że decydenci wprawdzie mają ujemne stopy procentowe w swoim instrumentarium, ale raczej nie zamierzają się z tym spieszyć w nadchodzących miesiącach. W efekcie GBPUSD gwałtownie zawrócił w górę powracając w okolice 1,37. Później ruch ten został nieco skorygowany do 1,3660 na fali utrzymującego się pro-dolarowego sentymentu. Niemniej, jeżeli ten ulegnie odwróceniu, to GBPUSD może szybko wybić się ponad 1,37.
Wykres dzienny GBPUSD
