Lufthansa wysyła na emeryturę 83-letnią „Ciotkę Ju”

Marek Druś
email @mocnospi
opublikowano: 23-01-2019, 18:19

Lufthansa ogłosiła, że nie będzie już finansowała samolotu Junkers JU-52, znanego jako „Ciotka Ju”, który pomimo 83 lat od zbudowania wciąż obsługiwał loty turystyczne, donosi Flightglobal.

Junkers JU-52 o numerze rejestracyjnym D-AQUI obsługiwał  loty turystyczne w Niemczech i innych krajach Europy. Jego bazą jest Deutsche Lufthansa Berlin Stiftung.

Zobacz więcej

youtube.com

Zbudowaną w 1936 roku maszynę Lufthansa przejęła i wyrestaurowała w 1984 roku. Linia lotnicza utrzymywała samolot, wpłacając co roku 1 mln EUR na specjalnie stworzoną fundację. Obecnie ogłosiła, że nie będzie tego już robić. Decyzje dotyczące przyszłości „Ciotki Ju” jeszcze nie zapadły. 

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Marek Druś, Flightglobal

Być może zainteresuje Cię też:

Jagiełło planuje ofensywę PKO BP

O kierowaniu bankiem przez 10 lat i planach na kolejne, przejmowaniu w Polsce i za granicą, inwestycjach i zagrożeniach dla sektora — mówi Zbigniew Jagiełło, prezes PKO BP

PGNiG chce zakończyć kontrakt jamalski

PGNiG przekazał do Gazpromu oświadczenie woli o zakończeniu z dniem 31 grudnia 2022 r. kontraktu na kupno gazu, podpisanego w 1996 r.

Akcyza zszokowała wódkę i papierosy

Nie o 3, ale o 10 proc. ma od przyszłego roku wzrosnąć akcyza na mocne alkohole i papierosy. Ich producenci nie kryją zaskoczenia i straszą szarą strefą.

Remonty pociągów pod lupą śledczych

CBA sprawdza, czy firmy serwisujące i naprawiające tabor wyrządziły szkodę Przewozom Regionalnym.

Kellogg inwestuje 110 mln EUR w fabryce w Polsce

Kellogg ogłosił budowę nowej linii produkcyjnej chipsów Pringles w fabryce w Kutnie. Wartość inwestycji wyniesie 110 mln EUR (471 mln zł). Da ona także 100 nowych miejsc pracy.

Polecane

Jedna z najbardziej bezczelnych kradzieży

Polacy tworzą ultracienkie przewodniki

Inspiracje Pulsu Biznesu

Już mi niosą suknię z welonem

Suknię ślubną sprowadzono aż z Paryża, rodzinny dom przybrano białymi kwiatami. Przyszli małżonkowie byli piękni i młodzi. A jednak panna młoda niemal w ostatniej chwili zrezygnowała z ceremonii. Zerwała zaręczyny, nie zwracając uwagi na protesty rodziny i rozpacz niedoszłego męża... Scena jak z filmu, ale rozegrała się naprawdę. Dziś Katarzyna Stangrecka, młoda bizneswoman i szczęśliwa mężatka, doradza na swoim wideoblogu „Na ostatni guzik” — jednym z pierwszych o tej tematyce w Polsce — jak przygotować się do ślubu, i organizuje przyjęcia weselne w hotelu Otomin niedaleko Gdańska. Jest jego współwłaścicielką i menedżerką. Obrączki z kamienia Blog prowadzi od ponad roku. Zaczęła od wideofilmików z przygotowań weselnych w hotelu. — Pokazywałam na przykład, jak udekorować tort, jak przystroić stoły, jakie wybrać kwiaty. Wciągnęło mnie to bez reszty. Wyprawiłam już 120 wesel. Nieraz urządzam po trzy dziennie, wtedy naprawdę jest dużo roboty, ale zawsze znajduję czas na to, żeby coś wrzucić na blog — mówi Katarzyna Stangrecka. Hotel Otomin to miejsce znane w Trójmieście z tego, że można tam zorganizować...

A serce rzucam za przeszkodę

Andrzej Wodzyński, właściciel Ceramiki Tubądzin, wierzy, że w starciu z rynkiem jego pomysł na biznes będzie jak skała. Osią receptury jest ilasta skała osadowa, nieraz grzęźliśmy w niej po kostki. Jak na skałę jest zupełnie licha, miękka, tłusta, ale jednocześnie pożądana jako źródło dobrobytu od kilkudziesięciu wieków. Z niej właśnie powstają płytki ceramiczne, w których produkcji polskie firmy radzą sobie wcale nieźle na europejskiej scenie. Branie na towar było niemal od zawsze, historycy dogrzebali się ozdabianych terakotą pałaców z czasów sięgających 2-3 tysięcy lat przed narodzeniem Chrystusa. Przepis na płytkę ceramiczną z pozoru jest banalny: trochę składników prosto z ziemi, a po ulepieniu odpowiedniej formy wizyta w piecu. Jednak dla Andrzeja Wodzyńskiego ceramika w tej formie jest już passe. Bo teraz do ilastej mazi dodaje ekstra składniki — marketing i design, wyrywając się z kręgu marketowych promocji. Ryzykuje całym majątkiem, wykupując udziały współwłaścicieli Ceramiki Tubądzin i rzucając wyzwanie regionalnym tuzom oraz zastępom hiszpańskich i włoskich fabryk. Zresztą robi to zgodnie z...

Co dalej? Pomidor

Stoimy na porośniętym suchymi krzakami wzgórzu. Błoto mlaska pod nogami, zimny wiatr szumi w uszach, oczy razi blask bijący z miejsca, w którym 10 tysięcy lamp karmi kilkaset tysięcy pomidorów w szklanych domach. — Za plecami są Czechy, przed nami Niemcy — wyjaśnia Rafał Zarzecki. Jak to leciało w dawnych piosenkach przemytników? „Na granicy deszcz obmyje,/A słonko wysuszy,/Las od kuli skryje,/ Kroki wiatr zagłuszy”. Niemal sto lat później w okolicach Zgorzelca i Bogatyni liryka wraca w wersji na opak. Granica — zachodnia i południowa — jest i jej nie ma zarazem, deszczówka uderza w szklane dachy szklarni, w której zimą słońca jest za mało. I biją po oczach nagłówki w polskich i czeskich mediach. Rafał Zarzecki, chcąc, nie chcąc, znalazł się w epicentrum zamieszania. To on przez ostanie cztery lata jako współwłaściciel i szef warzywno-owocowej odnogi spółek z grupy Citronex z mozołem budował to, co zapowiedział — firmy liderów w segmentach spożywczych wartych w sumie kilka miliardów złotych. Nadzoruje największego producenta pomidorów w Polsce, a także potentata na rynku bananów. Zarabiałby spokojnie kokosy,...

Tematy

Niemcy , Po Godzinach

Puls Biznesu

Inne / Lufthansa wysyła na emeryturę 83-letnią „Ciotkę Ju”