Referendum: skarbowa drukuje

Mira Wszelaka
23-05-2003, 00:00

Drukarnia Skarbowa z Warszawy wygrała przetarg na druk i dostawę 29,5 mln kart do głosowania w referendum unijnym, które odbędzie się 7 i 8 czerwca. Do Państwowej Komisji Wyborczej wpłynęły cztery oferty, które spełniały wymogi określone przez komisję przetargową. W wyścigu uczestniczyły Zakłady Poligraficzno-Wydawnicze Poksal (prywatny zakład z Inowrocławia), Poznańskie Zakłady Graficzne oraz Toruńskie Zakłady Graficzne-Zapole.

Jak informuje Marek Mazur, sekretarz komisji przetargowej, o wyborze zakładów z Warszawy zadecydowała cena — 971 tys. zł., choć przyznaje, że różnice między konkurentami były niewielkie.

Do 1 czerwca kraty do głosowania mają być dostarczone do 49 delegatur PKW na terenie całej Polski.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Mira Wszelaka

Być może zainteresuje Cię też:

Czesi grożą nam embargiem

Jeśli polscy producenci żywności znów sprzedadzą nam produkty nieodpowiadające normom, zakażemy im eksportu — zapowiada czeski minister rolnictwa

Rząd ratuje lekkoduchów

Upadłość ma być ratunkiem nawet dla tych konsumentów, którzy w długi popadli lekkomyślnie lub celowo. Groźne czy słuszne? Zdania są podzielone

Inwestorzy nie odrywają oczu od Polski

W pierwszej połowie 2018 r. fundusze ulokowały w polskich nieruchomościach komercyjnych ponad 3 mld EUR — o 113 proc. więcej niż przed rokiem.

ETI celuje w podium

Z 13 tysiącami klientów niemieckie biuro będzie w pierwszej dwudziestce w Polsce. W trzy lata chce być największym specjalistą od Egiptu.

OC najdroższe na Dolnym Śląsku

Mieszkańcy Wrocławia średnio płacili za OC komunikacyjne w pierwszej połowie roku 1020 zł.

Polecane

Podgrzewany tytoń wchodzi na rynek

Czysty zysk z brudnego prądu

Inspiracje Pulsu Biznesu

Co dalej? Pomidor

Stoimy na porośniętym suchymi krzakami wzgórzu. Błoto mlaska pod nogami, zimny wiatr szumi w uszach, oczy razi blask bijący z miejsca, w którym 10 tysięcy lamp karmi kilkaset tysięcy pomidorów w szklanych domach. — Za plecami są Czechy, przed nami Niemcy — wyjaśnia Rafał Zarzecki. Jak to leciało w dawnych piosenkach przemytników? „Na granicy deszcz obmyje,/A słonko wysuszy,/Las od kuli skryje,/ Kroki wiatr zagłuszy”. Niemal sto lat później w okolicach Zgorzelca i Bogatyni liryka wraca w wersji na opak. Granica — zachodnia i południowa — jest i jej nie ma zarazem, deszczówka uderza w szklane dachy szklarni, w której zimą słońca jest za mało. I biją po oczach nagłówki w polskich i czeskich mediach. Rafał Zarzecki, chcąc, nie chcąc, znalazł się w epicentrum zamieszania. To on przez ostanie cztery lata jako współwłaściciel i szef warzywno-owocowej odnogi spółek z grupy Citronex z mozołem budował to, co zapowiedział — firmy liderów w segmentach spożywczych wartych w sumie kilka miliardów złotych. Nadzoruje największego producenta pomidorów w Polsce, a także potentata na rynku bananów. Zarabiałby spokojnie kokosy,...

Pierwszy milion mam w kasie

Listopadowe popołudnie 1999 r. Użytkownik Ricardo na forum Google Groups ma problem. Pisze: „Powiedzcie mi jak usunąć określoną stronę z indeksu Altavisty [była kiedyś taka wyszukiwarka — red.], czytałem ich stronę ale nie bardzo zrozumiałem, bo od 3 miesięcy próbuję usunąć część moich stron i ciągle tam są” [pisownia oryginalna — red.]. Odpowiedź nadchodzi szybko. Użytkownik NetArt Internet Provider fachowo radzi, co i jak zrobić, a na końcu pod podpisem Piotr Nowak wpisuje dane kontaktowe ówczesnego szefa serwisów z rodziny NetArtu (dziś już przechrzczonego na Nazwa.pl). Przez lata znalezienie tego postu na forum było najlepszym sposobem na dotarcie do Piotra Nowaka. Część osób z okolic branży internetowej przez długi czas myślała nawet, że tak naprawdę Piotr Nowak to postać fikcyjna, no name, wymyślony niczym Jan Nowak ze wzoru kartki na skrzynkach pocztowych. Krakowianin nie szukał bowiem rozgłosu, sławy, poklasku. Zresztą do dziś nie szuka. OK, spotka się z dziennikarzem, ale zawczasu przesyła zdecydowaną prośbę o nieporuszanie wątku jego debiutu na listach najbogatszych Polaków, milionów na...

Ulica Paryska na Francuskiej

W 1997 r. Dimitri Simon, Francuz świeżo po studiach biznesowych, chciał spróbować swoich sił i otworzyć kawiarnię. W kraju nad Sekwaną byłoby to trudne ze względu na ogromną konkurencję. Wydawało mu się, że w Polsce pójdzie jak z płatka. Rynek niedawno się tu otworzył, więc Francuz sądził, że jako człowiek Zachodu będzie ekspertem. — Okazało się, że pielgrzymki po urzędach, papierologia, inne zwyczaje były szkołą równie dobrą jak wyższe studia w Paryżu — opowiada Monika Lasek, menedżerka i udziałowczyni w firmie Simona. Francuz nie zraził się jednak, przyjął lekcję z pokorą i w 1998 r. otworzył pierwszą kawiarnię — w warszawskim centrum handlowym Sadyba Best Mall. Nie było tam jeszcze żadnego lokalu. Biznesmen smażył francuskie naleśniki, Renata, jego polska żona, stanęła przy kasie. Francuz kręci rogaliki Kawiarnio-naleśnikarnia Rue de Paris była wielkim sukcesem. Z czasem jednak w centrum handlowym pojawiły się inne lokale, ruch w knajpce zmalał. Okazało się, że właściciele nie są w stanie się utrzymać. — Uznaliśmy też, że centra handlowe nie są dobre dla naszych kawiarni. Nie tylko z powodu...

Tematy

Warszawa , Państwowa Komisja Wyborcza , Oferta , Zakład , Głosowanie , Karty , Wydawnicze , Komisja

Puls Biznesu

Puls Inwestora / Referendum: skarbowa drukuje