Odświeżamy koncepcję, w myśl której zmiany podaży pieniądza w strefie euro są przydatne w prognozowaniu z wyprzedzeniem: (a) wskaźnika PMI w strefie euro mierzącego koniunkturę w przemyśle, (b) trendów na rynku akcji polskich małych spółek.
Przed rokiem mogło się wydawać, że dość optymistyczne wnioski płynące wcześniej z tego modelu należy wyrzucić do kosza, ale wkrótce potem okazało się, że omawiane zależności błyskawicznie zostały przywrócone.
Odświeżmy zatem kalkulacje.
Jakiś czas temu analitycy J.P. Morgan zauważyli, że urealnione (czyli skorygowane o inflację) zmiany M1 (jeden z agregatów podaży pieniądza, stanowiący wg definicji EBC sumę gotówki w obiegu i depozytów overnight) zdają się z 9-miesięcznym wyprzedzeniem prognozować trendy europejskiego PMI (wskaźnika koniunktury w przemyśle).
Teraz z tej koncepcji wynikałoby, że nie widać jeszcze groźby rychłego schłodzenia koniunktury gospodarczej. Model szczyt PMI przewiduje wstępnie dopiero w okolicach września br.
Na własną rękę zaadoptowaliśmy pomysł J.P. Morgan do prognozowania rodzimego sWIG80, wychodząc z założenia, że akcje małych spółek są najbardziej wrażliwe na wahania koniunktury gospodarczej w eurolandzie (czyli u największego partnera handlowego Polski).
Na obecnym etapie orientacyjny wniosek jest taki, że sWIG80 "powinien" w kolejnych miesiącach kontynuować dobrą passę (pamiętajmy jednak, że model nie jest perfekcyjny, szczególnie na krótką metę).
Reasumując, nietypowe okoliczności związane z pandemią wcale nie popsuły walorów prognostycznych omawianej koncepcji. Nie jest to co prawda narzędzie idealne (zdarzają się mniejsze lub większe odchylenia), ale nie widzimy żadnego innego choćby tak dobrego narzędzia do orientacyjnego przewidywania trendów na rynku akcji małych spółek na GPW z takim wyprzedzeniem. Obecnie perspektywy na kolejne miesiące wydają się ciągle dość korzystne (na razie nie widać jeszcze groźby załamania na horyzoncie), choć zdecydowana większość zysków już zapewne za nami. Będziemy na bieżąco aktualizować to narzędzie.
