To ostatnia tak duża wciąż niesprywatyzowana drukarnia w Polsce.
Zakłady Graficzne Dom Słowa Polskiego (DSP) istnieją od 22 lipca 1950 r. Drukowały "Rzeczpospolitą", "Gazetę Wyborczą", "Super Express", "Sztandar Młodych", "Kuriera Polskiego", "Twój Styl" i "Sukces". Usamodzielnienie się wydawnictw i redakcji na przełomie lat 80. i 90. spowodowało, że udział DSP w ogólnej produkcji poligraficznej malał. Aby sprostać wymaganiom rynku, firma zaczęła inwestować w nowoczesne maszyny i urządzenia. Obecnie drukuje książki, gazety, czasopisma i akcydensy. Jej głównymi klientami są: Agencja Wydawnicza Technopol, Wydawnictwo "Słowo Niezależne" i Bellona. Spółka użytkuje wieczyście 4 hektary w ścisłym centrum Warszawy, przy ul. Miedzianej 11. Ma w tam wolne powierzchnie użytkowe na wynajem.
Do produkcji poligraficznej spółka wykorzystuje nowoczesny system PlatteRitte 8600, polegający na bezpośrednim naświetlaniu płyt offsetowych CtP. W parku maszynowym ma japońską maszynę arkuszową Lithrone S540 firmy Komori. To 5-kolorowa maszyna formatu B1 z możliwością druku na papierach o gramaturze 60-300 g/mkw w formacie maks, druku 710 mm x 1020 mm z prędkością do 15 tys. ark./h, połączoną siecią z przygotowalnią CtP (CIP 3). Dysponuje także maszyną zbierająco-szyjącą Müller Martini do oprawy miękkiej z możliwością szycia nićmi lub tylko klejenia, format od A6 do A3, grubość bloku 4-60 mm.
Spółka miała być sprywatyzowana poprzez włączenie do innej państwowej spółki — PW Rzeczpospolita, współwydawcy "Rzeczpospolitej", przeznaczonej do sprzedaży. Drukarze obawiali się, że zakończy to kilkudziesięcioletnią historię ich firmy. Przypuszczali, że PW Rzeczpospolita po "wzbogaceniu się" o DSP kupi jakiś deweloper, który spółkę szybko zlikwiduje, by móc zabudować należące do niej tereny.
W 2010 r. planowane jest zbycie 85 proc. kapitału zakładowego w trybie zaproszenia do negocjacji, a pozostałe 15 proc. zostanie, zgodnie z ustawą o komercjalizacji i prywatyzacji, nieodpłatnie przekazane pracownikom.