Zarejestrowani handlowcy, towary zharmonizowane — to niektóre nowości, jakie pojawiły się w 2004 r.
1 marca i 1 maja weszły w życie regulacje ustawy o podatku akcyzowym, wynikające z obowiązku dostosowania polskich przepisów do dyrektyw unijnych.
Zmiany były daleko idące. Podstawową zasadą obowiązującą w Unii jest podział wyrobów podlegających akcyzie na zharmonizowane i niezharmonizowane. Ustawa do pierwszej kategorii zaliczyła trzy grupy towarów:
- paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz,
- napoje alkoholowe,
- wyroby tytoniowe.
Pozostałe wyroby akcyzowe zaliczają się do niezharmonizowanych.
W Polsce wprowadzono definicje nowych instytucji wspólnotowego systemu podatku akcyzowego, takie jak skład podatkowy, zarejestrowany i niezarejestrowany handlowiec, dostawa wewnątrzwspólnotowa (przemieszczanie wyrobów akcyzowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego) oraz nabycie wewnątrzwspólnotowe (przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju), a także pojęcia: terytorium Wspólnoty Europejskiej, państwa członkowskiego oraz państwa trzeciego.
Opodatkowaniu akcyzą podlegają: produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego, sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju, eksport i import wyrobów akcyzowych oraz nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa. Akcyzie podlegają również nadmierne ubytki i niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu.
Przepisy unijne wymagają, aby państwa członkowskie w zakresie struktury i stawek podatku akcyzowego dla wyrobów zharmonizowanych stosowały określony poziom minimalny.