Według opublikowanych danych, rezerwy złota Ludowego Banku Chin (PBOC) wzrosły w czerwcu o kolejne 70 tysięcy uncji. Od listopada ubiegłego roku, kiedy rozpoczęła się obecna seria zakupów, bank centralny nabył łącznie około 1,1 miliona uncji (około 34,2 tony kruszcu)
Chiny od lat realizują strategię zmniejszania udziału amerykańskiej waluty w aktywach rezerwowych. Złoto stanowi dla nich ważny element zabezpieczenia w warunkach rosnących napięć geopolitycznych i niestabilności kursowej.
Pod koniec czerwca 2025 r. PBOC dysponował łącznymi rezerwami złota szacowanymi na około 72,80 mln uncji trojańskich, co odpowiada około 2265 tonom złota.
Windowanie cen
Wzrost chińskich rezerw złota wpisuje się w szerszy globalny trend zwiększonego popytu na ten szlachetny metal ze strony banków centralnych. Od ponad kwartału ceny złota rosły dynamicznie, wspierane m.in. przez napięcia geopolityczne na Bliskim Wschodzie, wzrost niepewności gospodarczej oraz agresywną retorykę handlową prezydenta USA Donalda Trumpa.
Złoto, postrzegane jako „bezpieczna przystań” w czasach kryzysu, przyciąga również inwestorów indywidualnych i instytucjonalnych, którzy szukają ochrony przed zmiennością rynków i potencjalnym osłabieniem dolara.
Krótkoterminowa korekta
Pomimo długoterminowego trendu wzrostowego, w poniedziałek cena złota spadła do najniższego poziomu od niemal tygodnia. Notowania spot zeszły w okolice 3309 USD/u, co oznacza korektę rzędu 0,8 proc. Z kolei kontrakty terminowe obniżyły swoją wycenę do 3319 USD/u. Historyczny rekord na poziomie przekraczającym nieznacznie pułap 3500 USD/u złoto ustanowiło pod koniec kwietnia 2025 r.
Spadki te były wynikiem chwilowego umocnienia dolara amerykańskiego oraz wyczekiwania przez inwestorów na szczegóły dotyczące polityki handlowej Donalda Trumpa, w tym ewentualnego nałożenia nowych ceł.
Chiny nie zwalniają tempa
Obecna seria zakupów złota przez Chiny następuje po sześciomiesięcznej przerwie, która zakończyła trwający 18 miesięcy okres intensywnych akumulacji kruszcu w latach 2022–2024. Wszystko wskazuje na to, że Pekin nie zamierza rezygnować z tej strategii, traktując złoto jako filar stabilności finansowej.