Pracodawcy, których pracownicy zadania służbowe wykonują zdalnie zagranicą i ci, którzy zatrudniają obcokrajowców, mogą mieć problem z prawidłowym sporządzeniem dla urzędów skarbowych informacji PIT-11 o dochodach tych osób w 2020 r. Należy je przesłać elektronicznie najpóźniej 1 lutego.
Przygotowując informację, płatnik powinien ustalić rezydencję podatnika. Zależy ona od tego, czy w danym kraju przebywa krócej czy dłużej niż 183 dni w roku, co ma wpływ na miejsce rozliczeń podatkowych i urząd, któremu należy przesłać dokument PIT. W związku z powszechną w czasie pandemii pracą zdalną ten okres bywa przekraczany z przymusu.
Z pomocą zdaje się przychodzić OECD. Według jej rekomendacji, gdy pracownik w związku z koronawirusem jest zmuszony pozostać w kraju, w którym normalnie jego pobyt nie przekroczyłby 183 dni, ten dodatkowy okres nie powinien oznaczać zmiany rezydencji podatkowej.
Tej sprawy nie uregulowano w polskim prawie. Trzeba kierować się zasadami ogólnymi, w tym umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania. Mamy natomiast specjalne porozumienie z Niemcami.
– Według niego, gdy pracownik wykonuje pracę z domu, tj. w państwie rezydencji na rzecz pracodawcy z drugiego kraju, taką pracę można uznać za wykonywaną tam, gdzie pracownik by ją świadczył, gdyby nie podjęto działań antykryzysowych – mówi Grzegorz Grochowina, wicedyrektor w dziale doradztwa podatkowego w KPMG w Polsce.
Inny problem mają natomiast płatnicy PIT zatrudniający obcokrajowców. W PIT-11 trzeba podać ich PESEL lub NIP. Do tej pory, jeżeli tych numerów nie znano, wpisywano ciąg cyfr „1111111111” czy „9999999999”. Resort finansów uznał to za błąd i zapowiedział, że system takich PIT-11 nie przyjmie. Ostatnio zmienił zdanie.
– Resort wskazał, że w tym roku nic się nie zmieni w składaniu PIT-11 za cudzoziemców, którzy nie mają numerów PESEL lub NIP – czyli jak w poprzednich latach można podać ciąg cyfr, który będzie traktowany jako identyfikator zagranicznego pracownika – mówi Paweł Majewski, menedżer w zespole ds. PIT w KPMG w Polsce.