Wpłaty od kontrahenta na poczet przyszłych, lecz nieokreślonych dostaw, nie rodzą obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług (VAT). Tak uznał Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w wyroku wydanym w tym miesiącu, przyznając rację spółce, której dotyczyła rozstrzygnięta sprawa (sygn. akt I FSK 503/13). Spółka prowadzi m.in. sprzedaż obuwia i odzieży.
Jej stały kontrahent wpłaca pieniądze za te zakupy na rachunek bankowy spółki — jako należności na poczet przyszłych nieokreślonych dostaw. W związku z tym spółka miała wątpliwości co do terminu rozliczeń VAT. Zwróciła się do organu podatkowego o interpretację, pytając, czy w stosunku do otrzymywanej wpłaty powstaje obowiązek podatkowy w tym podatku, udokumentowany fakturą VAT zaliczka.
Twierdziła, że jest inaczej, a wpłatę należy uznać za świadczenie o charakterze gwarancyjnym. Zespół Zarzą-dzania Wiedzą Działu Prawno-Podatkowego PwC informuje, że organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe w przypadku, gdy kontrahent nabywa wyłącznie jeden rodzaj towaru, a za prawidłowe, gdy nabywa różne towary. Wyjaśnił, że kiedy kontrahent kupuje jeden rodzaj towaru, tj. obuwie, to otrzymywane przez spółkę kwoty od tego kontrahenta powinny być traktowane jako zaliczki, bo w chwili wpłaty można określić miejsce opodatkowania, przedmiot i stawkę podatku.
Przeciwny temu Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Rzeszowie zauważył, że ze sprawy nie wynika, aby zamiarem stron była wcześniejsza zapłata za dostawy, lecz zapewnienie stałości kontaktów gospodarczych. Powołał się też na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TS UE).
Organ podatkowy złożył skargę kasacyjną do NSA. Sąd oddalił skargę. PWC podaje, że w ustnym uzasadnieniu NSA przyznał, że poglądy spółki i sądu I instancji mają potwierdzenie w orzecznictwie TS UE. Według Trybunału, wpłata skutkująca powstaniem obowiązku podatkowego musi ściśle określać, czego dotyczy.