Obligacje mogą być ryzykowne
Nie zawsze papiery dłużne dają zysk wyższy od inflacji
Nabywca obligacji wie mniej więcej, jak duże odsetki otrzyma przy wykupie obligacji albo w terminach ich wypłaty. Może więc być pewny, że inwestycja przyniesie zysk.
Mimo to inwestycja nie zawsze okazuje się korzystna. Dlaczego? Ponieważ chodzi o to, aby osiągany zysk był realny, tzn. odsetki liczone procentowo przewyższyły wartość inflacji z okresu inwestycji. W praktyce, jak się okazuje, nie zawsze jest to łatwe do osiągnięcia.
Za najbardziej ryzykowne pod tym względem uchodzą na całym świecie obligacje o stałym oprocentowaniu.
Papiery takie, w sytuacji gdy spodziewany jest spadek inflacji, teoretycznie wyglądają bardzo atrakcyjnie. Jednak gdy inflacja nieoczekiwanie wzrasta, inwestorzy zazwyczaj ponoszą stratę. Sytuację taką zdążyli już przećwiczyć polscy inwestorzy. Nabywcy pierwszych serii obligacji dwuletnich o stałym oprocentowaniu DOS po pierwszym roku odsetkowym dysponują realnie taką samą kwotą jak rok temu.
O wiele lepiej przed wzrostem inflacji chronią inwestora indywidualnego dwa inne rodzaje obligacji, oferowane przez Ministerstwo Finansów. Obligacje trzyletnie o zmiennym oprocentowaniu emitowane są od dobrych paru lat i są już doskonale znane inwestorom. Dzięki swojej konstrukcji (odsetki wypłacane są co trzy miesiące) oraz płynnemu rynkowi wtórnemu są to w tej chwili najpopularniejsze obligacje na rynku. Ich oprocentowanie liczone jest na podstawie średnich rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych z czterech przetargów na rynku pierwotnym przed rozpoczęciem nowego okresu odsetkowego. Biorąc pod uwagę, że rentowności te ustalane są na podstawie oferty składanej przez instytucje zawodowo zajmujące się inwestowaniem, nabywca indywidualny nie musi martwić się, że oprocentowanie obligacji będzie dla niego niekorzystne.
Przed nieoczekiwanym wzrostem inflacji dobrze zabezpieczają także obligacje czteroletnie indeksowane COI. W każdym rocznym okresie odsetkowym oprocentowanie obligacji jest równe inflacji z ostatnich 12 miesięcy (przed rozpoczęciem nowego okresu naliczania odsetek) powiększonej o kilka punktów procentowych marży.
Wojciech Dembiński