Jednym z wątków prezydenckiej kampanii wyborczej stała się perspektywa zastąpienia złotego przez euro. Obecna dyskusja jest bez sensu, albowiem nie ma szans na polityczną zgodę konieczną dla zmiany Konstytucji RP. W wyborczym zgiełku umyka merytoryczna sprawa pięciu tzw. kryteriów konwergencji nominalnej z Maastricht, których spełnienie jest warunkiem koniecznym wstąpienia Polski do Eurolandu.
Załatwione mamy dwa: obniżenie inflacji oraz stopy procentowe. Na drugim biegunie sytuuje się kryterium kursu walutowego, ponieważ złoty nie wszedł do tzw. poczekalni ERM II. Poprawia się natomiast sytuacja w dwóch powiązanych kryteriach: deficytu budżetowego i długu publicznego.
Polska objęta jest procedurą nadmiernego deficytu, ale dane za 2014 r. są optymistyczne — jego poziom już nie straszy, bo wynosi 3,2 proc. PKB. Czyli zasadna jest nadzieja na ścięcie go w 2016 r. poniżej wymaganego przez unijne traktaty progu 3 proc. Jeśli tak będzie, Polska osiągnie stan postulowany przez wielu ekspertów — kryteria, poza walutowym, spełnimy, ale pozostaniemy poza drukującym puste pieniądze Eurolandem.© Ⓟ