Sport
Turniej EURO 2012 pozostawił nam wielki niedosyt sportowy, co skutkuje zbiorowym głodem sukcesu alternatywnego, podbudowującego narodowe ego. Dlatego w weekend polska opinia publiczna tak łapczywie rzuciła się na korty Wimbledonu, gdzie błysnęła Agnieszka Radwańska.
Niestety, finałowa prawda okazała się brutalna, tenisowy Goliat zbił drobnego Dawidka. Ale Agnieszka zbiera szczere gratulacje za wolę walki, której miesiąc temu Polakom tak brakowało w postawie piłkarzy.
Lista sportowych przebojów szybko się zmienia i na top wskoczyli siatkarze. Podczas Igrzysk XXX Olimpiady w Londynie jako jedyna polska drużyna będą bronili honoru gier zespołowych. Liga światowa potwierdziła, że rozrzut ich możliwego wyniku sięga od złota do ledwie punktowanego miejsca. Sportowy biznes zwielokrotnił liczbę mistrzostw, pucharów czy lig, ale igrzyska wciąż są poza konkurencją i do historii przez duże H akurat w siatkówce przechodzą laury olimpijskie. Piłka nożna, która wybiła się na samodzielność, to wyjątek.
Powołanie w sobotę 216-osobowej polskiej reprezentacji olimpijskiej zamknęło rozpamiętywanie EURO 2012, a przypomniało, że igrzyska tuż, tuż. Londyn 2012 ma ważny kontekst pozasportowy, ponieważ przygotowania przypadły na kryzys finansowy. Uniknięcie ogromnych wydatków inwestycyjnych i organizacyjnych oczywiście było niemożliwe, ale igrzyskami rządzi filozofia powrotu do sensu tego słowa, czyli do zabawy.
Będzie to ostry kontrast z Pekinem 2008, gdzie na kosmiczny poziom zostało wyniesione zadęcie nie tylko finansowe, ale polityczno-propagandowe. Notabene przypadkiem zdarzyła się symboliczna zbitka kalendarzowa — trzy tygodnie po wygaszeniu tak przytłaczającego świat znicza pekińskiej olimpiady upadł bank Lehman Brothers…
Podpis: JACEK ZALEWSKI
