Ceny rudy żelaza z dostawą do chińskiego portu Qingdao, które jeszcze w 2011 r. zbliżały się do bariery 200 USD za tonę, zeszły w poniedziałek poniżej 40 USD. To nie koniec wyprzedaży, uważa Axiom Capital Management, według którego za sprawą globalnej nadwyżki podaży w ciągu dwóch lat notowania spadną do dwudziestu kilku USD za tonę.
- W przyszłym roku ceny będą zmierzać w kierunku 30 USD, a w 2017 sięgną dwudziestu kilku USD za tonę. Nie zdziwiłoby nas jednak, gdyby ten ruch cenowy dokonał się szybciej – powiedział w rozmowie z Bloombergiem Gordon Johnson, analityk Axiom Capital Management.
Według specjalisty ceny muszą wrócić do poziomów notowanych przed narośnięciem bańki inwestycji infrastrukturalnych w Chinach. Właśnie za sprawą trwającego w gospodarce chińskiej spowolnienia, a także zwiększania niskokosztowej podaży z Australii i Brazylii, nawis podażowy na rynku przewożonej drogą morską rudy wzrośnie w 2016 r. o 48 mln ton, szacuje Gordon Johnson. Według prognoz Bloomberg Intelligence w ciągu najbliższych dwóch lat na globalnym rynku rudy pojawi się podaż z nowych projektów wydobywczych sięgająca łącznie aż 184 mln ton, a nawis podażowy nie zniknie przed 2020 r.
- Notowania rudy żelaza muszą wrócić do historycznej średniej, a ta kształtuje się poniżej lub nieco powyżej pułapu 30 USD. Dlatego zalecamy sprzedawanie akcji wszystkich bez wyjątku producentów rudy żelaza – powiedział Gordon Johnson.
We wtorek za tonę rudy żelaza z dostawą do Qingdao płacono 38,65 USD, najmniej w sięgającej 2009 r. historii notowań tego typu kontraktów. Wcześniejszym dnem cen surowca był pułap 10,51 USD za tonę, osiągnięty w 1988 r., kiedy stawki negocjowano między spółkami wydobywczymi a producentami stali.
Notowania rudy żelaza z dostawą do Qingdao w ciągu ostatnich 5 lat. Źródło: Bloomberg.
