Syndyk Eltermet chce sprzedać działki

Mirosław Cichy

27-03-2002, 00:00

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Więcej szacunku dla Piotrusia Pana

Masujące fotele, hamaki i namiot rozbity na korytarzu. Pokoje zen i łaźnie parowe. W salach negocjacyjnych zwykłe stoły zamienione na stoły pingpongowe. Zamiast windy zjeżdżalnie, którymi można dostać się na niższe piętra. Długa kolejka przed automatem do robienia waty cukrowej. Prezes przegrywa w piłkarzyki ze stażystą, a na perkusji sprzedawca wyładowuje swój gniew po nieudanej rozmowie handlowej. Biura takich korporacji, jak Google, Facebook czy Red Bool, coraz częściej przypominają ogromne place zabaw. Czy to aby nie ukłon firm w stronę pracowników z syndromem Piotrusia Pana, czyli takich, którzy zatrzymali się na progu dorosłości, co więcej — są z tego dumni? „Nie ma już dorosłych, zniknęli jak przejściowe pory roku i świetliki nad polami” — utyskuje włoski eseista Francesco M. Cataluccio w książce „Niedojrzałość. Choroba naszych czasów”. Natomiast pracodawcy w dziecięcej fantazji, którą pielęgnuje w sobie część zatrudnionych, coraz częściej widzą nie zaburzenie osobowości, lecz tak długo oczekiwany powiew świeżego powietrza w zatęchłym świecie biznesu. Ze świata fantazji… Tzw. wiecznego chłopca...

Genetyk ascezy klonuje miliony

— Czekałem na bessę. Na tę konkretną po upadku Lehman Brothers. Hossa to nie jest woda, w której najbardziej lubię pływać. W naszej firmie mamy inne DNA, strategie wymykające się rynkowym modom — twierdzi Piotr Osiecki, największy akcjonariusz i prezes Altus TFI, tłumacząc, dlaczego kilka lat temu płynnie odszedł z wielkiego funduszu PZU na swoje. Siedzimy na czwartym piętrze leciwej kamienicy w centrum Warszawy, jakiś kilometr od roztrzęsionych negatywną zmiennością notowań warszawskiej giełdy. To tu ekipa Altusa przeżywa swoją długą hossę. DNA narzucone przez Osieckiego wyziera z każdej strony, na elewacji genetyczny ascetyzm wręcz odpada płatami. Siedziba jednego z najrentowniejszych przedsięwzięć na rynku finansowym w Polsce w ostatnich latach odarta jest z kosztowego szaleństwa. Tak wygląda średnio prosperujące biuro księgowe. Na parkingu? Żadnych maserati, bentleyów w krzykliwych kolorach i skórach. A przecież w Altusie najlepsi zarządzający dzięki kilkumilionowym bonusom zarabiają rocznie więcej niż prezesi największych banków. — To jest właśnie nasz gen. Stonowany styl, bez zbytków. Nie cierpię rozrzutności,...

Nekrologiczny biznes wart miliony

Z lewej strony zdjęcie zmarłej osoby, z prawej — zachęta do tego, żeby podzielić się z innymi opisem jej życia poprzez portale społecznościowe Facebook, Twitter i Google+ lub za pośrednictwem e-maila. Jest jeszcze ikonka „wyślij kwiaty”. Pod tym wszystkim fragment nekrologu, ale żeby zobaczyć więcej, trzeba przejść do strony lokalnej gazety lub domu pogrzebowego, gdzie można przeczytać całe wspomnienie, napisać kondolencje, a nawet umieścić fotografię lub wideo dotyczące zmarłej osoby. Legacy.com jest potęgą w branży internetowych nekrologów i nie tylko nie dał się zatopić mediom społecznościowym, ale wykorzystał ich moc. Nekrolog stał się treścią, którą można się dzielić na różne sposoby. Wszystko ma znaczek „powered by Legacy. com”, bo to portal tworzy potężną bazę nekrologów z różnych źródeł i dba o to, żeby w tym gąszczu smutnych informacji odnaleźć każdego. Słowo „legacy” po polsku znaczy tyle, co „dziedzictwo” i „spuścizna”. Legacy.com założony został w 1998 r., a więc w tym samym czasie, kiedy Sergey Brin i Larry Page przekuwali swój...

Tematy

Magazyn , Nieruchomości , Biura , Oferta