Większość może pracować na otwartym rynku pracy, trzeba je tylko odpowiednio zachęcić i przygotować. Na konferencji „Niepełnosprawność i praca — nowe perspektywy, nowe rozwiązania” rozmawiano o tym, jakie korzyści daje społeczeństwu zatrudnianie tej jednej z najbardziej zagrożonych trwałym bezrobociem grup społecznych. Przykładem zmierzających do tego działań jest finansowany z pieniędzy UE i PFRON program wspierania osób w wieku 45+ z rzadko występującymi niepełnosprawnościami. Polega on na dobieraniu do potrzeb każdego uczestnika pomocy, która w efekcie pozwoli mu wrócić na rynek pracy. Program obejmuje 375 osób. Odbędą szkolenia, praktyki i staże. Część ukończy kursy przedsiębiorczości, zakładania firmy i spółdzielczości socjalnej. Wzorem dla Polaków mogą być brytyjskie działania podnoszące aktywność zawodową niepełnosprawnych. Polegają na jak najbardziej dopasowanej do potrzeb konkretnej osoby pomocy — podnoszeniu kwalifikacji i zaangażowaniu w poszukiwanie pracy. A jeśli niepełnosprawny bez dobrego uzasadnienia nie chce podjąć pracy, może stracić zasiłek. W Wielkiej Brytanii powstają też tzw. firmy wspólnotowe i społeczne, które zaspokajają lokalny popyt na dobra i usługi. Zatrudniają niepełnosprawnych, którym szczególnie jest trudno znaleźć pracę gdzie indziej. Konferencję zorganizowały Brytyjsko- Polska Izba Handlowa i Fundacja Aktywnej Rehabilitacji.
Aktywizacja jest konieczna
Koszty niepełnosprawności w Polsce to 4,9 proc. PKB rocznie. Co zrobić, żeby więcej niepełnosprawnych pracowało? Z prawie 5 mln niepełnosprawnych 2 mln to osoby w wieku produkcyjnym.