Boję się swojej wyobraźni

  • Tadeusz Markiewicz
email
opublikowano: 22-06-2015, 00:00

Kwestionariusz samorządowca: Robert Krupowicz, burmistrz Goleniowa

Był wojewodą zachodniopomorskim i wiceprezesem Polskiego Radia Szczecin. Jest magistrem nauk politycznych i może się pochwalić tytułem MBA. Od 2010 r. burmistrz ponad 22-tysięcznego miasta. Po godzinach ojciec, mąż, kibic Barcelony, miłośnik wyścigów kolarskich, a także biegacz.

Zostałem burmistrzem, żeby...

Zmieniać świat wokół siebie.

Największym atutem mojego miasta...

Są wyjątkowo aktywni ludzie.

Na pewno trzeba zmienić…

Poprawić i budować dobrej jakości drogi gminne.

Moim największym sukcesem jest…

Postępująca rewitalizacja miasta.

Moim największym błędem było…

Kampania wyborcza po pierwszej kadencji.

Gdyby miasto dostało w prezencie równowartość rocznych wpływów budżetowych, to…

Aż boję się swojej wyobraźni.

Przedsiębiorcom z mojego miasta chciałbym powiedzieć…

Że Goleniów to idealne miejsce do pomnażania swoich i cudzych pieniędzy.

Kiedy myślę o partnerstwie publiczno-prywatnym…

Robię to bez obaw i czekam na wiarygodnego partnera.

Gdy myślę o Unii…

To czuję wdzięczność za szansę dokonania skoku cywilizacyjnego za mojego życia.

Gdybym był premierem…

To obniżyłbym stawkę VAT.

Kiedy odejdę ze stanowiska…

To dzień wstanie jak co dzień. © Ⓟ

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Tadeusz Markiewicz

Polecane

Jak kakao DecoMorreno stało się wirusem

Koniec wypłat w gotówce

Inspiracje Pulsu Biznesu

Wysokie ciśnienie w moim Edenie

Dla Kazimierza Pazgana jeden scenariusz to za mało. Opracował więc kolejną unikalną technologię w drobiarstwie, rusza z inwestycjami wartymi setki milionów, tka swój raj na tropikalnej wyspie. No i buduje życiodajną kapsułę. Bo skoro jego postawiła na nogi, to postawi i świat. Dwoje medyków i nieprzytomny pacjent. Podnoszą mu powiekę, badają reakcje. Świadkowie słyszą taką wymianę zdań: — Na dobrą sprawę on nie żyje. — Ale zostawmy go. Kostnica pełna, zobaczy się po Świętach. To były szpitalne klimaty z zeszłorocznej Wielkiej Soboty. Rok z okładem później Kazimierz Pazgan, właściciel i twórca Konspolu, jednego z liderów na rynku mięsnym w Polsce, tryska energią, prowadzi wielogodzinne dysputy. I pomyśleć, że po udarze i piątym zawale serca miesiącami ciągnął za sobą prawą stronę ciała, a dialogi ograniczał do ledwo wydukanych monosylab. Ale Kazimierz Pazgan optymizmem przebija ściany i zaraża otoczenie. Niespieszno mu zejść ze sceny. Po spotkaniu ze śmiercią nie tylko przestawił firmę na nowe tory i głębiej wciągnął swoje dzieci do operacyjnego podkręcania Konspolu. Twardy góral mocniej rusza też...

Pierwszy milion mam w kasie

Listopadowe popołudnie 1999 r. Użytkownik Ricardo na forum Google Groups ma problem. Pisze: „Powiedzcie mi jak usunąć określoną stronę z indeksu Altavisty [była kiedyś taka wyszukiwarka — red.], czytałem ich stronę ale nie bardzo zrozumiałem, bo od 3 miesięcy próbuję usunąć część moich stron i ciągle tam są” [pisownia oryginalna — red.]. Odpowiedź nadchodzi szybko. Użytkownik NetArt Internet Provider fachowo radzi, co i jak zrobić, a na końcu pod podpisem Piotr Nowak wpisuje dane kontaktowe ówczesnego szefa serwisów z rodziny NetArtu (dziś już przechrzczonego na Nazwa.pl). Przez lata znalezienie tego postu na forum było najlepszym sposobem na dotarcie do Piotra Nowaka. Część osób z okolic branży internetowej przez długi czas myślała nawet, że tak naprawdę Piotr Nowak to postać fikcyjna, no name, wymyślony niczym Jan Nowak ze wzoru kartki na skrzynkach pocztowych. Krakowianin nie szukał bowiem rozgłosu, sławy, poklasku. Zresztą do dziś nie szuka. OK, spotka się z dziennikarzem, ale zawczasu przesyła zdecydowaną prośbę o nieporuszanie wątku jego debiutu na listach najbogatszych Polaków, milionów na...

Niejeden raz na ludowo

Marta Wróbel na pomysł na biznes, inspirowany polskim folklorem, wpadła nieco przewrotnie, bo… w Stanach Zjednoczonych. — Pamiętam swoje zaskoczenie na lotnisku w Dallas — teksański folklor w postaci kowbojskich kapeluszy, kamizelek itd. nadal żyje na ulicach. I to nie tylko od święta, ale na co dzień. Nie jest tam uważany, jak w Polsce, za symbol kiczu — wspomina Marta Wróbel, założycielka Folkstara, łowickiej sieci sklepów z pamiątkami inspirowanymi folklorem. Jak wino Od pomysłu do założenia własnego biznesu Marta Wróbel przeszła długą drogę. W tym czasie był jeszcze dział marketingu w firmie dystrybuującej kosmetyki oraz branża nieruchomości. Przedsiębiorczyni zastrzega jednak, że nauka nie poszła w las. Gdyby nie to doświadczenie, nie miałaby przydatnej we własnym biznesie wiedzy z obszaru logistyki, zarządzania towarem oraz otwarcia nowych miejsc. Własny biznes był zresztą dość oczywistym wyborem. — Wywodzę się z bardzo przedsiębiorczej rodziny. Własny biznes był więc czymś naturalnym. Padło na folklor z kilku powodów. Pochodzę z Łowicza, więc zawsze był on gdzieś blisko wycinanki w szkole, łowickie imprezy....

Tematy

Miasto , Drogi , Prezenty , Partnerzy , Po Godzinach , Świat , Archiwum , Przedsiębiorcy

Puls Biznesu

Samorządy / Boję się swojej wyobraźni