Buty: kryzys producentów
Po wprowadzeniu ceł antydumpingowych na import obuwia z Chin, przywóz butów do Polski spadł ze 103,8 mln par w 1998 r. do 63,5 mln par w 1999 r. Jednocześnie spadła jednak produkcja i sprzedaż krajowych zakładów. Kłopoty sektora nie pozwalają spółkom zdobyć partnerów.
W styczniu 1999 roku Ministerstwo Gospodarki wprowadziło cła antydumpingowe na przywożone z Chin obuwie. Restrykcje spowodowały, że import z tego kraju spadł w porównaniu z 1998 rokiem o 78 proc. W sumie przywóz butów do Polski zmniejszył się ze 103,8 mln do 63,5 mln par.
Przedstawiciele Izby Przemysłu Skórzanego twierdzą jednak, że wzrósł import z innych krajów Dalekiego Wschodu. Ich zdaniem, jest to wynik fałszowania świadectw pochodzenia.
Exodus inwestorów
Poprawa importowych wskaźników nie poprawiła jednak znacząco kondycji branży. Zarówno zagraniczni, jak i krajowi inwestorzy nadal nie są zainteresowani inwestowaniem w sektor. Waldemar Ciępka, szef Bata Poland, i Jolanta Miturska-Popkiewicz, prezes Salamander Polska, nie zmienili planów i pieniądze zamierzają wydawać jedynie na rozwój sieci sprzedaży.
Efektem wstrzemięźliwości zachodnich firm w dokapitalizowaniu krajowych fabryk jest ciągły spadek wydatków na inwestycje w przemyśle skórzanym. Zmniejszyły się one ze 133 mln zł w 1997 roku do 78 mln zł w 1999 r.
Tanie buty
Polskim fabrykom, mimo braku inwestycji, udało się nieco umocnić pozycję na zagranicznych rynkach. Firmy zwiększyły eksport z 22,4 mln par w 1996 r. do 30 mln par w roku ubiegłym. Ilościowy wzrost nie przełożył się jednak na przyrost wartościowy. Przez ostatnie cztery lata średnia cena eksportowanych butów spadła o 35 proc. (z 9,82 USD za parę w 1996 r. do 6,35 USD w 1999). Według raportu przygotowanego przez Izbę Przemysłu Skórzanego, to efekt wzrostu eksportu przerobowego do krajów Unii Europejskiej.
W przeciwieństwie do wzrostu sprzedaży zagranicznej, dostawy krajowe i produkcja polskich zakładów są coraz mniejsze. Sprzedaż spadła z 292,6 mln zł w 1998 roku do 288,1 mln zł w roku 1999. Analogicznie, produkcja zmniejszyła się z 57,1 do 47,9 mln par.
Fabrykom obuwniczym udało się natomiast zredukować zatrudnienie. Dwa lata temu w branży pracowało 6657 osób, a w 1999 r. — 5958.