Dlatego, aby zrozumieć, czym jest geoinformatyka, na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego od 2019 roku funkcjonuje nowy kierunek studiów: geoinformatyka i techniki satelitarne, który realizowany jest przy współpracy specjalistów z Wydziału Fizyki i Astronomii oraz Wydziału Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki.
Kierunek ma na celu wykształcenie specjalistów w dziedzinie nauk technicznych oraz nauk ścisłych, co pozwoli na późniejszą realizację zawodową w obszarach związanych ze Smart Cities czy budową modeli 3D miast w standardach CityGML i BIM. Absolwenci uzyskują niezbędną wiedzę i umiejętności z zakresu szeroko rozumianych nauk geoinformatycznych, czyli przetwarzania oraz analizy informacji cyfrowej i obrazowej, informatyki, fotogrametrii, gospodarki przestrzennej, geodezji, kartografii i podstaw technik satelitarnych. Połączenie wiedzy z tych zakresów pozwala na ukształtowanie osoby, która potrafi pracować w interdyscyplinarnych zespołach, takich jak informatycy, projektanci, kartografowie, geologowie, geodeci, architekci czy planiści przestrzenni.
Absolwent po ukończeniu tego kierunku studiów potrafi współuczestniczyć w projektowaniu lub ma umiejętność samodzielnego zaprojektowania i wykonania oprogramowania wykorzystywanego przez specjalistów, którzy w swojej pracy opierają się na dostępnych informacjach przestrzennych. Studenci kierunku nabywają również umiejętności związane z odpowiednim doborem i wykorzystywaniem technologii GIS (systemów informacji przestrzennej) oraz są przygotowywani do pracy w instytucjach i firmach zajmujących się tworzeniem produktów geoinformacyjnych, m.in. map cyfrowych, geoportali, aplikacji komputerowych i mobilnych mających za zadanie pozyskanie i przetworzenie danych przestrzennych. Dodatkowym atutem będzie możliwość znalezienia pracy również w przedsiębiorstwach zarządzających danymi geoinformatycznymi, specjalizujących się np. w planowaniu przestrzennym, ochronie środowiska, logistyce i transporcie, geodezji i kartografii, budownictwie czy geologii.
Po ukończeniu kierunku geoinformatyka i techniki satelitarne absolwenci będą mieli możliwość znalezienia pracy w zespołach prowadzących obserwacje satelitarne i astronomiczne. W tym zakresie umiejętności dotyczące technik satelitarnych obejmują zajęcia z zakresu obserwacji Ziemi, przetwarzania zdjęć lotniczych i satelitarnych.
Analiza i umiejętności interpretacji zmian w przestrzeni na podstawie materiałów fotogrametrycznych wydają się już dzisiaj niezbędne w działalności na rzecz np. aktualizacji systemów dopłat do produkcji rolnej czy w zakresie pośredniczenia w obrocie nieruchomościami, działalności deweloperskiej i inwestycyjnej w sektorze rynku nieruchomości. Monitorowanie zmian zagospodarowania w przestrzeni ma bardzo duże zastosowanie w sektorze cywilnym i strategiczne w sektorze wojskowym.
Kierunek objęty jest patronatem ciągłym przez marszałek województwa lubuskiego Elżbietę Annę Polak. Został dwukrotnie wyróżniony przez Fundację Rozwoju Edukacji i Szkolnictwa Wyższego jako kierunek z przyszłością, który realizowany jest według nowoczesnego i innowacyjnego programu kształcenia, dobrze odpowiadając na potrzeby rynku pracy, zgodne z oczekiwaniami otoczenia społeczno-gospodarczego.
Adrian Morel
Geoinformatyka jest konglomeratem nauk o Ziemi, programowania, geodezji oraz technik wykorzystujących sztuczne satelity do obrazowania i wyznaczania dokładnej pozycji. Oprócz podstaw języków programistycznych niskiego i wysokiego poziomu duży nacisk położony jest na przetwarzanie obrazów satelitarnych i technologie GNSS (globalne systemy przeznaczone do dokładnego wyznaczania położenia punktu lub poruszającego się obiektu). Uczymy się podstaw geodezji wraz ze wszelkimi praktycznymi aspektami fizyki, matematyki, geologii, budownictwa, mechaniki nieba, astronomii, budowy satelitów czy baz danych. Szczególny akcent kładzie się na analizę powierzchni Ziemi na podstawie zdjęć satelitarnych (teledetekcja zmian przyrodniczych, rolnych i urbanistycznych), technologii wykorzystującej LIDAR (pomiar odległości i tworzenie chmur punktów metodą laserową) oraz fotogrametrię (pomiar i tworzenie modeli obiektów na podstawie zdjęć satelitarnych). To wszystko sprawia, że geoinformatyka i techniki satelitarne są niezwykle kompleksowym kierunkiem, zwłaszcza dla ludzi o wielu zainteresowaniach. Ja od zawsze pasjonowałem się technologiami GNSS związanymi ze sztucznymi satelitami oraz astronomią. Efektem tego jest praca inżynierska z pogranicza tych dwóch tematów, którą przygotowuję pod opieką promotora z Wydziału Astronomii UZ. Właśnie dzięki temu, że kierunek jest bardzo szeroki, zajęcia prowadzą pracownicy z różnych wydziałów, co w konsekwencji umożliwia nam pisanie prac inżynierskich również w innych instytutach z dziedzin związanych z geodezją, teledetekcją, informatyką, programowaniem, astronomią czy technikami satelitarnymi. Jednym słowem: warto. Dlaczego? Bo z racji multidyscyplinarności kierunku nie szufladkujemy się i nie jesteśmy skazani na tkwienie w jednej dziedzinie. Może to mieć duże znaczenie dla osób, które jeszcze nie wiedzą, którym dokładnie z wyżej wymienionych zakresów chcą się zajmować.
Kolejnym bardzo ważnym zagadnieniem jest kwestia szeroko zakrojonej naukowej aktywności studenckiej. Na naszym wydziale oraz w uniwersytecie funkcjonuje wiele kół naukowych operujących w geoinformatycznej i satelitarnej tematyce. Najbliższe kierunkowo jest Koło Naukowe Geoinformatyki i Technik Satelitarnych, które działa w tematyce teledetekcji, obrazowania satelitarnego oraz wykorzystywania dronów w technikach pomiarowych. Największe zaś Koło Naukowe Inżynierii Kosmicznej zajmuje się działalnością związaną z szeroko pojętą eksploracją kosmosu oraz edukacją w tej dziedzinie. Jeśli chodzi o prowadzenie łączności, to na uczelni funkcjonuje Koło Naukowe Krótkofalowców (eksploracja kosmosu bez łączności jest praktycznie niewykonalna). Wspólnie prowadzimy stratosferyczne misje balonowe, w ramach których wysyłamy aparaturę na wysokość ponad 35 kilometrów nad poziomem morza, budujemy prototyp łazika marsjańskiego, eksplorujemy łączność dalekiego zasięgu z drugą częścią globu, śledzimy niebo za pomocą specjalistycznych urządzeń, budujemy własne drony, uczymy się podstaw elektroniki, druku 3D czy prowadzimy zajęcia edukacyjne w szkołach. Na podstawie swojego doświadczenia muszę stwierdzić, że wszelkie organizacje studenckie są doskonałym miejscem na realizację własnych marzeń – oczywiście przy wsparciu Uniwersytetu Zielonogórskiego.