GSK inwestuje w Singapurze

(Tadeusz Stasiuk)

08-06-2006, 11:38

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Spalarnie spalą na panewce

Inwestorzy chcą zbudować w Polsce ponad 70 spalarni — informują źródła zbliżone do Ministerstwa Środowiska. Nie udało się nam oficjalnie potwierdzić tych danych, ale z informacji, które uzyskaliśmy od samorządów 10 z 16 województw, wynika, że pojawili się tam chętni na budowę 45 zakładów. 70 projektów w skali całej Polski wydaje się więc prawdopodobne (wśród województw, które nie przekazały nam konkretów, są m.in. dość ludne małopolskie, wielkopolskie i podkarpackie). „Inwestorzy zgłosili propozycje budowy instalacji termicznego przekształcania odpadów w woj. lubuskim. Obecnie (…) zamierzenia inwestycyjne są weryfikowane przez zespół opracowujący projekt planu” — informuje Jerzy Tonder, wicedyrektor departamentu rolnictwa, środowiska i rozwoju wsi w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Lubuskiego. Więcej spalarni niż śmieci By spalarnia mogła powstać, musi znaleźć się w Krajowym Planie Gospodarki Odpadami (KPGO), a właściwie w planach wojewódzkich, do których wpisywane są konkretne obiekty: nie tylko spalarnie, ale np. sortownie czy wysypiska. KPGO jest sumą planów wojewódzkich. Te powstają jednak dopiero...

Więcej szacunku dla Piotrusia Pana

Masujące fotele, hamaki i namiot rozbity na korytarzu. Pokoje zen i łaźnie parowe. W salach negocjacyjnych zwykłe stoły zamienione na stoły pingpongowe. Zamiast windy zjeżdżalnie, którymi można dostać się na niższe piętra. Długa kolejka przed automatem do robienia waty cukrowej. Prezes przegrywa w piłkarzyki ze stażystą, a na perkusji sprzedawca wyładowuje swój gniew po nieudanej rozmowie handlowej. Biura takich korporacji, jak Google, Facebook czy Red Bool, coraz częściej przypominają ogromne place zabaw. Czy to aby nie ukłon firm w stronę pracowników z syndromem Piotrusia Pana, czyli takich, którzy zatrzymali się na progu dorosłości, co więcej — są z tego dumni? „Nie ma już dorosłych, zniknęli jak przejściowe pory roku i świetliki nad polami” — utyskuje włoski eseista Francesco M. Cataluccio w książce „Niedojrzałość. Choroba naszych czasów”. Natomiast pracodawcy w dziecięcej fantazji, którą pielęgnuje w sobie część zatrudnionych, coraz częściej widzą nie zaburzenie osobowości, lecz tak długo oczekiwany powiew świeżego powietrza w zatęchłym świecie biznesu. Ze świata fantazji… Tzw. wiecznego chłopca...

Wielki błękit i ego

W latach 50. panowało przekonanie, że nieprzekraczalną granicą, na jaką może zanurkować człowiek na jednym oddechu, jest 50 metrów. Jacques Mayol, słynny francuski freediver, którego życie było inspiracją filmu „Wielki błękit”, w 1976 r. jako pierwszy sięgnął 100 metrów. Dziś rekord wynosi 214 m i podejmuje się próby osiągnięcia 300 m! A maksymalny czas przebywania pod wodą bez oddychania wynosi już prawie 12 minut. Agata Bogusz jest w stanie wstrzymać oddech na 6 minut. Zen pod wodą Z wykształcenia jest planistką przestrzenną, ale przez lata pracowała w reklamie. Była specjalistką od mediów społecznościowych. Lubi pracować z ludźmi, była więc w tym dobra. Świetna też była w nurkowaniu. Już jako nastolatka schodziła bez sprzętu na 20 metrów. Potem nurkowała z akwalungiem. — W 2008 r. podczas wakacji w Egipcie poznałam czeskiego freedivera, który pokazał mi, na czym polega nurkowanie na zatrzymanym oddechu. Używa się do niego w zasadzie tylko własnych płuc. Przydatne, choć niekonieczne, mogą być: skafander, maska i fajka oraz długie płetwy — opowiada Agata Bogusz. Zaczęła schodzić pod wodę pod okiem Czecha i...

Tematy

Singapur , Produkcja , Rynek