Ponieważ korupcja (zarówno korumpowanie, jak i bycie korumpowanym) jest czynem karalnym, a więc trudno uchwytnym i ukrywanym, to tylko częściowo poddaje się socjologicznej penetracji. Rozmiary korupcji nie dają się określić na podstawie danych obiektywnych, np. statystycznych, gdyż liczba rzeczywiście występujących zachowań czy przestępstw korupcyjnych ukryta jest w tzw. ciemnej liczbie, określającej rozbieżność między liczbą czynów ujawnionych a udowodnionych. Z badań Instytutu Spraw Publicznych wynika, że Polacy określają korupcję przede wszystkim jako „łapówkarstwo” i „przekupstwo”, a jako ostatnie wskazują „kumoterstwo, nepotyzm”.