Zgodnie z metodologią Indeksu świadczy to o tym, że sytuacja nabywców na rynku nieruchomości mieszkaniowych ulega regularnej poprawie. Taka tendencja mówi, że to kupujący obecnie znajdują się w uprzywilejowanej sytuacji i to oni dyktują warunki w trakcie negocjacji cenowych. Biorąc pod uwagę rozwój wypadków od początku 2010 r., najniższe odczyty notowano w I kwartale. Można zauważyć że w chwili obecnej wartość Indeksu pozostaje na poziomie z marca. Nieznacznie niższe poziomy zanotowano jedynie w styczniu. Po przyśpieszeniu tendencji spadkowych w sierpniu, we wrześniu trend spadkowy uległ wyhamowaniu, a bezwzględna wartość Indeksu obniżyła się o 0,3 punktu. Taki rozwój sytuacji można interpretować jako prognozę dalszej, choć niewielkiej poprawy położenia strony popytowej na rynku mieszkań w drugiej połowie roku.
Analiza transakcji, w których pośredniczył Emmerson S.A., wykazała, że największe obniżki ceny we wrześniu kupujący byli w stanie wynegocjować dla mieszkań o powierzchni 80 mkw. i większej – cena transakcyjna w tej grupie lokali była niższa od ofertowej średnio o 5,3%. Dla segmentów mieszkań o powierzchni do 40 mkw. oraz od 60 do 80 mkw. różnica pomiędzy cena wyjściową, a ostateczną – transakcyjną wyniósł w obu grupach lokali po 3,9%. Najtwardsze stanowisko przyjęli sprzedający mieszkania o powierzchni od 60 do 80 mkw. którzy byli skłoni obniżyć ceny o 2,3% w stosunku do ceny wyjściowej.
Z opracowań Działu Badań i Analiz Emmerson S.A. wynika, że we wrześniu ceny ofertowe były średnio wyższe od cen transakcyjnych o niecałe 15 tysięcy zł. Największa średnia bezwzględna różnica została zanotowana w pierwszym miesiącu przeprowadzanego badania, kiedy to wyniosła ponad 15 200 zł. Od początku 2010 r. najniższą jej wartość odnotowano w czerwcu, kiedy to sprzedający w trakcie negocjacji obniżali ceny swoich mieszkań średnio o niewiele ponad 9 700 zł.