Najdroższy stek dojrzewał 15 lat

Katarzyna Łasica
email
opublikowano: 03-12-2015, 22:00

Kawałek mięsa pochodzi od krowy rasy Blonde Aquitaine

Na zjedzenie najdroższego steka wołowego na świecie trzeba było poczekać 15 lat, bo aż tyle czasu potrzebował, by dojrzeć. Kawałek mięsa pochodzi od krowy rasy Blonde Aquitaine. W czasie dojrzewania poddany jest specjalnemu procesowi zwanym „hibernacją”, podczas którego trzymane w ujemnej temperaturze mięso owiewane jest powietrzem pędzącym 120 km na godzinę.

W wyniku tego procesu po 15 latach otrzymujemy cote de boeuf w cenie 3200 USD. Na taki rarytas można sobie pozwolić w hongkońskiej restauracji Caprice. Oferuje ona atrakcyjny lunch, w którym tego wyjątkowego mięsa można skosztować już za 700 USD.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Katarzyna Łasica

Polecane

Google mocniej stawia na Polskę

Lewandowscy inwestują w serwis ślubny

Inspiracje Pulsu Biznesu

Białe kołnierzyki spod ręki menedżerki

Mogłoby się wydawać, że najlepszy sposób na zaistnienie w branży, w której jest bogata oferta, to obniżka ceny i proponowanie jeszcze więcej niż konkurencja. Można jednak zaoferować mniej, wyspecjalizować się w wąskiej dziedzinie i oczekiwać za to adekwatnej zapłaty. Tak na rynku pralniczym 13 lat temu swoje miejsce znalazła i wypracowała Ewa Szaniawska, która na warszawskim Wilanowie otworzyła pralnię wyłącznie koszul. Dla wymagających — O tym, że wielu osobom, które codziennie chodzą w koszulach, trudno znaleźć pralnię spełniającą wysokie wymagania, przekonałam się, kierując przez długie lata polskim oddziałem dużego amerykańskiego koncernu — mówi właścicielka pralni Biały Kołnierzyk. Kończąc karierę w korporacji, postanowiła zrobić coś dla siebie i dla osób, z którymi pracowała dotychczas. Nie znała rynku pralniczego, ale doskonale wiedziała, jakie są oczekiwania klientów. Na trafnej diagnozie potrzeb oparła swój nowy biznes. W uruchomienie pralni zainwestowała około 50 tys. zł, które przeznaczyła na adaptację pomieszczenia i zakup sprzętu do prania i prasowania. Gdy po kilku miesiącach funkcjonowania...

Zatrudniam tylko ptaki

Dla jednych to wielka pasja, która może stać się sposobem na życie. Anglicy i Amerykanie traktują sokolnictwo jak sport. Ale może być ono również doskonałym pomysłem na biznes. Praca bez urlopu, ale z ogromną satysfakcją, o czym przekonuje Piotr Zadworny, właściciel spółki Drapole.pl. Skrzydlaty biznes W 2008 r. informatyk i programista Piotr Zadworny postanowił się przebranżowić. Rozpoczynając nową działalność, musiał zdobyć wiedzę o ptakach drapieżnych, zapewnić im lokum, zbudować woliery, w których będą mieszkać — i opracować biznesplan. Potrzebował też kapitału na uruchomienie firmy. W sukurs przyszła mu Unia Europejska, przyznając dofinansowanie w kwocie 36 tys. zł. Pasję sokolniczą z powodzeniem rozwija i realizuje od ośmiu lat. To jego sposób na życie i na biznes. Na czym polega ta działalność? Przede wszystkim na płoszeniu ptaków metodą sokolniczą z użyciem m.in. sokołów i jastrzębi. — Swoją ofertę kieruję do osób i instytucji mających problem z ptakami zanieczyszczającymi ich teren lub niszczącymi mienie. Począwszy od centrów handlowych, poprzez młyny, stocznie, właścicieli sadów, aż do...

Sukces nie chodzi w zegarku

Jedna z nich dowiodła, że produkcja banalnej sklejki może przynosić niebanalne profity. Masz 30 lat, przed tobą siódme niebo? Nie w Pagedzie. Początki Daniela Mzyka w giełdowej spółce zbiegły się z upadkiem Lehman Brothers i wypłynięciem wewnętrznych kłopotów z opcjami walutowymi. Nikomu nawet się nie śnił happy end. Zimą 2009 r. Paged na GPW wart był nie więcej niż 50 mln zł i przynosił straty. Dziś to 850 mln zł kapitalizacji przy dziesiątkach milionów zysków. Pierwsza myśl Daniela Mzyka po szalonej jeździe w dół wraz z lawiną opcji walutowych w spółce? — Będziemy przeprowadzać upadłość układową. Ja będę negocjował z wierzycielami — wspomina inwestor. Działo się: jednego dnia rano jedna ze spółek mówiła o 2 mln zł opcji, a pod koniec tygodnia było to już prawie 100 mln zł w całej grupie. Banki ucięły negocjacje, piekło się gotowało. — Wybrałem nawet najkorzystniejszą opcję upadłości układowej w hrabstwie Kent, tam wówczas były najbardziej liberalne przepisy dotyczące ochrony przed wierzycielami — opowiada Daniel Mzyk. Książę bananów Jak ze strefy spadkowej trafił do biznesowej ekstraklasy? To...

Tematy

Proces , Świat , Archiwum

Puls Biznesu

Po godzinach / Najdroższy stek dojrzewał 15 lat