Po Ostatniej Wieczerzy Jezus razem z towarzyszącymi mu uczniami (wśród których brakowało Judasza, który opuścił wcześniej Wieczernik) udał się na Górę Oliwną, gdzie modlił się czekając na swój los. Po jakimś czasie nadszedł Judasz z grupą osiłków, którzy mieli pojmać Jezusa. Uczeń pocałował swojego Mistrza, co miało być znakiem wskazującym poszukiwaną osobę. Motywację czynu Judasza ciężko zrozumieć, niewątpliwie Jezus z uczniami żyli w skromnych warunkach wędrując i korzystając z gościnności przyjaciół. Judea była jednak wówczas terenem biednym, suchym, skalistym, daleko odbiegającym od dzisiejszego wyobrażenia Ziemi Obiecanej. Być może Judasz był po prostu chciwy i ta niska pobudka pchnęła go do jego czynu. Tezę tę potwierdzać może jego wcześniejsze oburzenie o marnotrawstwo na gest wykorzystania drogocennego olejku do namaszczenia Jezusa. Po wydaniu swego Mistrza przedstawicielom władzy kapłańskiej oraz zorientowaniu się, że celem Sanhedrynu jest zabicie Jezusa, Judasz starał się naprawić swój błąd poniewczasie:
"Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym […] Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się […] Arcykapłani zaś wzięli srebrniki […] kupili za nie Pole Garncarza […]" (Ewangelia Mateusza)
Nie dane mu więc było skorzystać z nieetycznie zarobionych pieniędzy, a także z jakichkolwiek innych bowiem według Ewangelistów wkrótce umarł, a za przyczynę śmierci podaje się powieszenie (oraz rozpęknięcie ciała połączone z wypłynięciem wnętrzności w bardziej dramatycznych fragmentach).
Srebrnik to literackie określenie sykla - jednostki miary o źródłosłowie greckim, a także żydowskiej monety srebrnej o szacowanej wadze 6 gramów. Starając się przeliczyć wartość kruszcu zawartego w monetach na dzisiejsze pieniądze zabrniemy w ślepą uliczkę, bowiem w takim wypadku 30 srebrników wartych byłoby zaledwie około tysiąca złotych, a to ze względu na spadek cen srebra.
Z pomocą przychodzą historycy, według których kwota, którą otrzymał Judasz była równowartością czteromiesięcznej pensji wykwalifikowanego robotnika. Według jednej z metodologii przekonwertowano 30 srebrników na współczesne kwoty szacując ich wartość na 10-12 tys zł. Działanie to ułatwi nam dalszy wywód, ponieważ stosowanie starożytnych jednostek monetarnych mogłoby trochę nas pogubić w szczegółach. Wracając do wynagrodzenia Judasza, dla porównania, stosując tę metodologię, roczny żołd legionisty wynosiłby 27 tys zł. Jak kształtowały się ceny? Pół litra wina kosztowałoby 30 zł, uszycie ubrania ok 6 tys zł, zakup niewolnika byłby zaś wydatkiem rzędu 190 tys zł.
Judaszowe srebrniki przyczyniły się do najgłośniejszego procesu w historii ludzkości oraz skazania niewinnego Jezusa Chrystusa, do niedawna Mistrza la swego zdrajcy. Choć Iskariota nigdy nie skonsumował majątku jaki mu przekazano, stały się one symbolem sprzeniewierzenia przyjaciół i idei.