Prezes Danielak "je tą kurę" - prasa

Polska Agencja Prasowa SA

21-10-2005, 08:08

Gratulacje! Nareszcie ktoś zaczął pozytywną akcję, która zrównoważy negatywną kampanię skierowaną przeciwko drobiarzom - komentuje Andrzej Danielak, prezes Krajowego Związku Producentów i Hodowców Drobiu na wieść o akcji "Gazety Olsztyńskiej" - "Zjedzcie tę kurę".

Dziennik przypomina, że dziennikarze "Gazety Olsztyńskiej" postanowili zachować zdrowy rozsądek i powiedzieli "dość" zbiorowej histerii, jaka ujawniła się z powodu ptasiej grypy. Mało tego, znaleźli ludzi, którzy podzielają ich zdanie.

Region warmińsko-jest największym producentem drobiu w Polsce, co czwarta ferma mieści się na Warmii i Mazurach. Panika wywołana przez informacje o ptasiej grypie i pogłoski o niebezpieczeństwie zarażenia, już powoduje spadek sprzedaży drobiu i obniżki cen. A to oznacza klęskę hodowców i pozbawienie pracy tysięcy osób z tej branży.

- Dotąd nie znaleziono ognisk wirusa w naszym kraju. Poza tym fermy drobiu są bardzo rozproszone: hodowle znajdują się daleko od siebie, więc ryzyko zarażenia jednych ptaków od drugich jest znikome. Jesteśmy bezpieczni, choć na pewno nie wolno lekceważyć przepisów - komentuje szef drobiarzy Andrzej Danielak.

Prezes, jak podkreśla, nie zrezygnował z jedzenia drobiu. - Przecież mam fermę, opiekuję się ptakami. Wiem, że są zdrowe. Poza tym wirus ginie w wysokiej temperaturze, np. podczas gotowania lub pieczenia, a przecież nikt nie je mięsa na surowo.

Zdaniem Marcina Nowaka, siatkarza PZU AZS Olsztyn, mięso drobiowe to bardzo ważny element w diecie sportowca. - Nie zrezygnuję z jedzenia kurczaków. Są zdrowe, lekkostrawne i dostarczają sporo energii, która jest nam niezbędna.

Podpis: Polska Agencja Prasowa SA

Młokos z wizją 3.0

Na niemal wszystkich zdjęciach André Gerstner pozuje w dość oczywistej scenografii — przy biurku lub przy maszynach szwalniczych. Biała koszula, granatowa marynarka, uśmiech. Szybkie cyk, cyk lustrzanką i po zabawie. Szef, a zarazem największy akcjonariusz Groclinu (ponad 52 proc. akcji) przez „warszawkę” — i nie tyko — postrzegany jest sztampowo: jako uporządkowany, precyzyjny, kalkulujący menedżer, etapami zaprowadzający porządek w niegdysiejszym ulubieńcu inwestorów z GPW. W dziennikarskiej narracji, dla zabicia nudy, obowiązkowo trzeba dorzucić wątek polskiego do szpiku kości wozu Drzymały, gdzie — w domyśle — lejce trzyma teraz potomek pruskich ciemiężców. I z zapałem naprawia to, czego Polak naprawić nie potrafił. Czy tak jest w rzeczywistości? Niekoniecznie, wystarczy przejechać kilkaset kilometrów do Grodziska Wielkopolskiego, by przekonać się, że Gerstner w te narracyjne klisze nie zawsze da się wpasować. — Dlaczego mam tylko takie fotografie? Takie mi robią — stwierdza 40-latek, który niedawno zatrudnił ludzi od zmiany scenografii: to spece relacji inwestorskich i PR, osadzeni mocno w światku funduszy...

Niech się wiara bawi

— Można powiedzieć, że to, co mam, mam dzięki dyskotekom — mówi Bogdan Duraj, właściciel firmy P.P.H.U. Fronty Meblowe. Jego zakład znajduje się w Chojnicach, 40-tysięcznym mieście w województwie pomorskim. Meble eksportuje m.in. do Niemiec, Francji i Luksemburga. W wolnych chwilach zamyka się jednak w świecie muzyki. Zanim wylądował za konsoletą DJ-a, bardziej ciągnęło go do piłki nożnej, ale musiał pożegnać się ze sportem, kiedy zerwał oba więzadła. Wówczas wpadł na pomysł, by prowadzić z kolegami szkolny radiowęzeł. Udało się namówić dyrektora, a kiedy przekonali go jeszcze, by dokupił sprzęt, zaczęli grać na dyskotekach w miejscowym domu kultury. Był rok 1975. Egzamin na DJ-a W czasach, kiedy wszystko było regulowane, nie inaczej rzecz się miała w działalności artystycznej. Aby być muzykiem, konieczne było wykształcenie kierunkowe lub przejście urzędowej weryfikacji zawodowej. Dotyczyło to także prezenterów dyskotekowych. — To było całe sympozjum, na które z reguły przyjeżdżało około stu osób, ale jak 40 zdało egzaminy, to było dobrze. Uczyliśmy się całej historii i teorii muzyki — opowiada Bogdan...

Już mi niosą suknię z welonem

Suknię ślubną sprowadzono aż z Paryża, rodzinny dom przybrano białymi kwiatami. Przyszli małżonkowie byli piękni i młodzi. A jednak panna młoda niemal w ostatniej chwili zrezygnowała z ceremonii. Zerwała zaręczyny, nie zwracając uwagi na protesty rodziny i rozpacz niedoszłego męża... Scena jak z filmu, ale rozegrała się naprawdę. Dziś Katarzyna Stangrecka, młoda bizneswoman i szczęśliwa mężatka, doradza na swoim wideoblogu „Na ostatni guzik” — jednym z pierwszych o tej tematyce w Polsce — jak przygotować się do ślubu, i organizuje przyjęcia weselne w hotelu Otomin niedaleko Gdańska. Jest jego współwłaścicielką i menedżerką. Obrączki z kamienia Blog prowadzi od ponad roku. Zaczęła od wideofilmików z przygotowań weselnych w hotelu. — Pokazywałam na przykład, jak udekorować tort, jak przystroić stoły, jakie wybrać kwiaty. Wciągnęło mnie to bez reszty. Wyprawiłam już 120 wesel. Nieraz urządzam po trzy dziennie, wtedy naprawdę jest dużo roboty, ale zawsze znajduję czas na to, żeby coś wrzucić na blog — mówi Katarzyna Stangrecka. Hotel Otomin to miejsce znane w Trójmieście z tego, że można tam zorganizować...

Prezes Danielak "je tą kurę" - prasa

Najważniejsze dzisiaj

Niemiecki miś wchodzi do Polski

PKO BP pierwszy przewalutuje kredyty

Nestor rynku TFI sypie pomysłami

Wielka obniżka cen pomidorów

Przedsiębiorstwa mają więcej rąk do pracy

Polecane

Ile kosztowała I wojna światowa?

Słowacy chcą sięgnąć chmur

Inspiracje Pulsu Biznesu

Młokos z wizją 3.0

Niech się wiara bawi

Już mi niosą suknię z welonem

Tematy