PRL reaktywacja

Michlina Szczepańska
opublikowano: 28-12-2017, 22:00

Szokująca prognoza na 2018 rok: odzież i obuwie

Klient nasz pan. Jego sentyment zapewnia drugą młodość kultowym markom znanym z PRL-u. Nowa kolekcja pod dawnym szyldem Hoffland trafiła już na rynek, wcześniej zaprezentowano ją podczas berlińskiego tygodnia mody, gdzie spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem.

— To marka z potencjałem międzynarodowym — ma stać się polskim brandem eksportowym. Dziś jesteśmy potęgą w zagranicznej sprzedaży odzieży, ale trudno mówić o szerzej rozpoznawanym szyldzie. Hoffland to zmieni — usłyszeliśmy od zarządzających zaangażowanych w odbudowę potęgi Hofflandu.

Już dziś na Nowym Świecie i Krakowskim Przedmieściu widać spacerowiczki w bananowych spódnicach z logo producenta.

Inna PRL-owska marka robi karierę na stokach — i to nie byle jakich. Na początku grudnia odwiedzający słynny narciarski kurort St. Moritz po raz pierwszy ujrzeli logo Polsport na nartach gości najbardziej ekskluzywnych hoteli. Jak wynika z naszych informacji, to początek ekspansji sportowej marki. W kolejnym sezonie zadebiutuje w segmencie luksusowej odzieży dla miłośników białego szaleństwa. Wszystko to dzięki inwestycji dwóch przedstawicieli pierwszej dziesiątki najbogatszych Polaków.

O tym, że mamy do czynienia z prawdziwym wysypem dawnych szyldów, świadczy kolejna reaktywacja. Lada moment w sklepach pojawią się swojskie sofiksy. Kultowy model na rzepy ma być noszony przez polskich olimpijczyków. Do ustalenia pozostały ostatnie szczegóły — przede wszystkim kolor rzepów. Negocjacje są na finiszu.

To jedna z naszych szokujących prognoz, tzw. czarnych łabędzi (wydarzenie bardzo mało prawdopodobne, ale o potencjalnie wielkich konsekwencjach)

Przeczytaj inne szokujące prognozy >>>

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Michlina Szczepańska

Być może zainteresuje Cię też:

Walna bitwa o franki

Zagraniczne banki skarżą się na Polskę — szukają pomocy w Brukseli i ambasadach. Piszą też do polskich polityków

Minister energii ugiął się pod presją

Regulator i Komisja Europejska wymogli odmrożenie stawek za przesył i dystrybucję prądu. W nowej wersji ustawy resort uwzględnił też istnienie giełdy energii

Rodzinna próba przejęcia Druteksu

Mogło dojść do próby wrogiego przejęcia spółki – alarmuje pomorski Drutex, jeden z największych polskich producentów okien.

Wybierz najlepszy samochód dla firmy

Droższe czy tańsze? W leasingu czy wynajmie? Benzyna czy diesel? Kryteriów wyboru samochodu jest wiele

Polskie firmy budują domy dla Szwedów

Bliskość, stabilny rynek oraz ogromne zapotrzebowanie na mieszkania sprawiają, że rodzime spółki w poszukiwaniu kontraktów udają się za morze

Polecane

Fiskus nękał firmę… obchodząc prawo

Cena bursztynu rośnie i prawdopodobnie nie spadnie

Inspiracje Pulsu Biznesu

Handel, Haendel i hotel

S.D.G, czyli Soli Deo Gloria — jedynemu Bogu chwała. Taki skrót pojawia się m.in. w manuskryptach Bacha i Haendla. Ale nie tylko. Inskrypcja ta znana jest z wielu budynków sakralnych i świeckich. Pojawiła się także na jednym z najbardziej imponujących zespołów spichlerzy w Gdańsku, mających korzenie w XV w. W całości można je jednak podziwiać już tylko na starych rycinach. Ostatnie 75 lat wymazało z krajobrazu miasta wiele spichlerzy. Niegdyś w miejscu zwanym dziś Wsypą Spichrzów i w okolicy było ich grubo ponad 300. W dobrym stanie przetrwał jedynie spichlerz zwany Deo. Stoi wśród ruin, połamanych zębów ceglanych resztek, w samym sercu Gdańska — widział go każdy, kto choć raz zajrzał do stolicy Pomorza. Za rok ten obrazek będzie już tylko historią. Nową napisze lokalny przedsiębiorca, który przez lata wolał trzymać się w cieniu. Teraz, ryzykując dużą częścią majątku, stawia na nowy wygląd Gdańska, mającego przyciągać zamożnych turystów nie gorzej niż Kraków czy Sztokholm. — Jako mieszkaniec tego miasta od 60 lat czekam na ten moment, gdy wreszcie spichlerze odzyskają należny im blask — mówi Zbigniew Nowak,...

Witamy w wodnej utopii

Jej szefowie nie mają za to dość udowadniania, że dobry biznes można robić wbrew korporacyjnym regułom. Stoimy na błotnistym zboczu, skąd jak na dłoni widać scenografię siły i kłopotów jednego z czołowych producentów wody w Polsce. Droga wojewódzka z Muszyny w stronę Piwnicznej-Zdroju malowniczo wije się w dolinie Popradu. Pół kilometra za ostatnimi zabudowaniami Muszyny granica polsko-słowacka biegnie środkiem koryta rzeki. Zza zakrętu, po lewej — słowackiej — stronie wyłania się rozległa pusta łąka u stóp góry. Formalnie to opłotki nieco zapomnianej wsi Legnawa, realnie to nanoszony przez tysiące lat muł rzeczny, w lecie świetna pożywka dla bujnej roślinności. Teraz ten malowniczy obrazek stał się pożywką dla sprawy, w którą zaangażowani są najważniejsi słowaccy politycy i sędziowie, komisarze Unii Europejskiej oraz rzesze prawników. A nie byłoby burzy w szklance wody, gdyby nie biznesowa ambicja niemal 50 spółdzielców z Polski. — My się na polityce nie znamy. My się znamy na wodzie, która tu jest najlepsza — przekonuje Ryszard Mosur, prezes Spółdzielni Pracy „Muszynianka”. Poprawka ku pamięci Konstytucja...

Niejeden raz na ludowo

Marta Wróbel na pomysł na biznes, inspirowany polskim folklorem, wpadła nieco przewrotnie, bo… w Stanach Zjednoczonych. — Pamiętam swoje zaskoczenie na lotnisku w Dallas — teksański folklor w postaci kowbojskich kapeluszy, kamizelek itd. nadal żyje na ulicach. I to nie tylko od święta, ale na co dzień. Nie jest tam uważany, jak w Polsce, za symbol kiczu — wspomina Marta Wróbel, założycielka Folkstara, łowickiej sieci sklepów z pamiątkami inspirowanymi folklorem. Jak wino Od pomysłu do założenia własnego biznesu Marta Wróbel przeszła długą drogę. W tym czasie był jeszcze dział marketingu w firmie dystrybuującej kosmetyki oraz branża nieruchomości. Przedsiębiorczyni zastrzega jednak, że nauka nie poszła w las. Gdyby nie to doświadczenie, nie miałaby przydatnej we własnym biznesie wiedzy z obszaru logistyki, zarządzania towarem oraz otwarcia nowych miejsc. Własny biznes był zresztą dość oczywistym wyborem. — Wywodzę się z bardzo przedsiębiorczej rodziny. Własny biznes był więc czymś naturalnym. Padło na folklor z kilku powodów. Pochodzę z Łowicza, więc zawsze był on gdzieś blisko wycinanki w szkole, łowickie imprezy....

Puls Biznesu

Inne / PRL reaktywacja