W Londynie trwa właśnie konferencja współorganizowana przez brytyjski i afgański rząd, mająca na celu zawarcie międzynarodowych umów wspierających rozwój gospodarki Afganistanu.
Jedną z nich jest podpisana właśnie umowa warta miliony funtów na dostawy 1000 ton koncentratu soku granatowego właśnie z tego kraju. Brytyjczykom dostarczać go będzie kompania Omaid Bahar z Kabulu.
Jednak choć afgańskie granaty należą do najsmaczniejszych na świecie, a w Wielkiej Brytanii stale rośnie spożycie granatowego soku - Afgańskie władze podchodzą do projektu realistycznie. Ich głównym problemem są rolnicy, których ciężko będzie przestawić z nielegalnej produkcji maku na legalną granatów.
- Granaty wymagają pracy, czasu i dobrego rynku, na ich tle uprawa maku jawi się jako zawsze łatwiejsza i bardziej opłacalna - wyjaśnia Najlla Habibiyar dyrektor afgańskiej Agencji Promocji Eksportu.
Problemem dla granatowych farmerów jest zwłaszcza logistyka: owocom trzeba zapewnić chłodnie, myjnie i pakowalnie, których budowa i utrzymanie wymaga nakładów finansowych.
Z makiem tego problemu nie ma, stąd jego produkcja w Afganistanie stale rośnie, w tym roku zwiększając się o 17 proc.
Granatowiec to jedna z najdłużej uprawianych przez człowieka roślin jadalnych, z Bliskim Wschodem jako pierwotnym miejscem występowania. Najstarsze wzmianki o jej uprawie pochodzą z Sumeru i sięgają 3000 lat p.n.e.
Choć jest uprawiany w wielu krajach świata, to właśnie w Afganistanie występuje najwięcej odmian tej rośliny. Jest głównym źródłem utrzymania zwłaszcza dla mieszkańców prowincji Kandahar, gdzie uprawy granatowca zajmują aż 806 ha. Tu także odbywają się co roku Światowe Targi Granatów (World Pomegranate Fair).
Główny sezon zbiorów przypada na okres od września do lutego.
W starożytności był symbolem płodności ze względu na ogromną liczbę ziaren w owocu, dziś słynie z wysokiej zawartości witaminy C i polifenoli - naturalnych przeciwutleniaczy.
Ale Super Express ujawnia dziś dodatkowe właściwości tej rośliny:
