— Kodeks pracy jasno wylicza, jakie informacje pracodawca może uzyskać od kandydata. Lista jest krótka — imię, nazwisko, adres i data urodzenia. Decyzja o zatrudnieniu powinna, według prawa, zapaść na podstawie informacji dotyczących naszego wykształcenia i doświadczenia zawodowego — zaznacza Joanna Żukowska z MonsterPolska.pl. Jakich pytań powinien zatem wystrzegać się pracodawca, a jednocześnie na jakie kandydat nie musi odpowiadać? Przede wszystkich zatrudniający nie może wypytywać potencjalnego pracownika o stan zdrowia. Nie ma również prawa pytać o to, czy aplikujący pali papierosy bądź jest uzależniony od alkoholu. Nie może także prosić o wykonanie badań. Wyjątkiem są te wstępne i okresowe przeprowadzane u lekarza medycyny pracy, które pozwalają stwierdzić, czy pracownik może wykonywać pracę na danym stanowisku. Kolejnym obszarem, w którym pracodawcy często przekraczają granice, są pytania kierowane przede wszystkim do kobiet — o planowane macierzyństwoi dzieci. Próbując zdobyć tego typu informacje, zatrudniający dopuszczają się dyskryminacji ze względu na płeć. Niezgodne z prawem jest też pytanie o orientację seksualną. Rekrutera nie powinno również interesować, jakiego wyznania i pochodzenia etnicznego jest kandydat. Nie ma prawa pytać także o poglądy polityczne ani o przynależność do związków zawodowych i innych organizacji. Bywa tak, że rekrutujący balansują na granicy, zadając pytanie, które z pozoru brzmi czysto zawodowo, jak choćby „czy istnieją przeciwwskazania do podjęcia przez panią pracy”. Odpowiedź oczywiście zależy od kandydata, jednak zawsze warto trzymać się tematów dotyczących jedynie kwestii zawodowych.