Jej nałożenie będzie oznaczać konieczność oddania fiskusowi zaoszczędzonego podatku w wyniku zastosowania sztucznej konstrukcji prawnej. Ten, kto przygotowując określoną transakcję czy inwestycję, będzie obawiał się klauzuli, będzie mógł wystąpić do Ministerstwa Finansów o opinię zabezpieczającą. Będzie ona jednak słono kosztować. Gdy transakcja ma dotyczyć tylko polskich firm, trzeba będzie wyłożyć 15 tys. zł, gdy międzynarodowych — koszt skoczy do 30 tys. zł.

Innym groźnym pomysłem jest przekazywanie kontroli skarbowej spraw wymagających dostępu do danych dotyczących rachunków bankowych. Gdy urząd skarbowy uzna, że dla wyjaśnienia jakiejś sprawy potrzebne są mu szczegółowe dane bankowe podatników, to o pomoc zwróci się do kontroli skarbowej, która ma znacznie szerszy dostęp do tajemnicy bankowej. W ten sposób fiskus obejdzie prawne ograniczenia. Skarbówka łatwiej dobierze się do majątków podatników.

Projekt stanowi, że zabezpieczenie np. na nieruchomości podatnika zostanie uruchomione z chwilą doręczenia mu zarządzenia o zabezpieczeniu wraz z decyzją o zabezpieczeniu roszczeń fiskusa na jego majątku. W celu ułatwienia pracy urzędnikom skarbowym wszystkie organy administracji publicznej i samorządowej będą miały obowiązek prz ekazywania im wszelkich posiadanych informacji o podatnikach.

Na baczności będą musiały mieć się firmy, które zawiesiły działalność. Wobec nich kontrole skarbowe będą rozpoczynane bez zawiadomienia (dziś z siedmiodniowym uprzedzeniem). Nowelizacja rozszerza także możliwości prowadzenia tzw. czynności sprawdzających oraz przewiduje kary pieniężne dla podatników, np. za nieprzekazywanie skarbówce dokumentów, których ta się będzie domagać.

W celu ułatwienia pracy urzędnikom skarbowym wszystkie organy administracji publicznej i samorządowej będą miały obowiązek przekazywania im wszelkich posiadanych informacji o podatnikach.