- Tym razem emisja została przeprowadzona w dużo lepszy sposób. Wygląda na to, że redukcje były proporcjonalne i wszystkich obowiązywały takie same zasady – mówi Ryszard Trepczyński, wiceprezes Pioneer Pekao Investment Management.

Według naszych informacji inwestorzy złożyli zapisy na 5 mld USD, co oznacza 30 proc. redukcję.
Praktycznie wszyscy eksperci sugerowali też, że Polska sprzedała obligacje za tanio. Warunki drugiej transzy były dokładnie takie same – kupon wyniósł 6,4 proc., a spread 290 pkt. 

- Rynek żyje swoim życiem. W chwili pierwszej emisji spread wynosił 290 pkt, teraz się zawęził o ok. 30 pkt. Cały czas jednak można mówić, że cena jest bardzo atrakcyjna dla kupujących, a z perspektywy budżetu obligacje sprzedawane są tanio – mówi anonimowo zarządzający.

- Obligacje emitowane były po 99,8 USD a obecnie na rynku wtórnym handluje się po 102. To dowód, że inwestorzy uznają je za bardzo atrakcyjne – dodaje inny  zarządzający.

W poniedziałkowym „Parkiecie” Dominik Radziwiłł, wiceminister finansów bronił wyceny. Przekonywał, że parametry emisji były korzystne w odniesieniu do rynkowych wskaźników i innych emisji. Tymczasem pod koniec ubiegłego tygodnia emisję obligacji o wartości 1 mld EUR przeprowadziły Węgry, które jeszcze kilka miesięcy temu były w poważnych tarapatach. Wyemitowały pięcioletnie obligacje ze spreadem 395 pkt. Z uwagi na różny okres zapadalności i walutę tych dwóch emisji nie da się w prosty sposób porównać, ale wnioski wyciągnąć można.

- CDS (wskaźnik odzwierciedlający ryzyko niewypłacalności – przyp. red.) dla Polski wynosi ok. 160 pkt, a dla Węgier 320 pkt. Rating Polski to A-, a Węgier BBB. Polska powinna więc płacić za dług dużo mniej niż Węgry. Przy ostatnich emisjach tej różnicy nie widać – mówi jeden z zarządzających.

Według naszych informacji na zakupy obligacji nad Dunaj wybrali się polscy zarządzający potraktowani per noga przez resort Jacka Rostowskiego. 8 proc. węgierskich obligacji trafiło do instytucji z Europy Środkowo-Wschodniej, w tym znacznej części polskich.