Wychowanek warszawskiej ASP i Artura Nachta-Samborskiego debiutował podczas słynnej wystawy w Arsenale w 1955 r. „Przeciw wojnie — przeciw faszyzmowi”, by potem związać się z Marianem Boguszem oraz Galerią Krzywe Koło i wkrótce podbić galerie w kraju i za granicą. Stworzył własny, niepowtarzalny język malarski, który cechuje perfekcyjne wyczucie barwy oraz wyjątkowy sposób łączenia gładko położonej farby, rozlewanej cienkimi stróżkami z kładzioną grubymi warstwami, która w swojej fakturze przypomina rodzaj chropowatej narośli, liszajów.
Na wystawie można obejrzeć — do 1 grudnia 2019 r. — obrazy, gwasze i rysunki artysty z każdego okresu jego twórczości: od figuratywnych obrazów kobiecych głów z lat 50. po słynne abstrakcyjne pejzaże z późniejszych i ostatnich lat jego życia — zarówno te na papierze, jak i te malowane grubo kładzioną farbą na płótnach zbitych w kształt krzyża.