Zmiany w Pekao nie kończą się na zarządzie

Eugeniusz Twaróg
email @e_twarog
opublikowano: 02-12-2019, 22:00

Z pracy odszedł dyrektor zarządzający marketingu i jego zastępca. Obydwu ściągnął do pracy Michał Krupiński, któremu podlegał marketing.

W Pekao zmian ciąg dalszy. Po tym jak w piątek niespodziewanie dymisję złożył prezes Michał Krupiński, z banku odchodzą jego bliscy współpracownicy. Tego samego dnia co szef papiery złożyli Michał Lehman, wiceprezes nadzorujący pion operacji i usług oraz Piotr Wetmański, członek zarządu odpowiedzialny za strategię. Wczoraj z banku zwolnieni zostali kolejni menedżerowie. Według naszych informacji w Pekao nie pracują już Marcin Marjański, dyrektor zarządzający departamentu marketingu, komunikacji i badań i Rafał Poniewczyński, szef marketingu w tym departamencie.

Zobacz także

Wszystkich do pracy w Pekao ściągnął Michał Krupiński. Marcin Marjański przyszedł do banku z Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, gdzie pracowałprzez ostatnie pięć lat. Rafał Poniewczyński blisko sześć lat odpowiadał za marketing w Axa.

Dymisje w departamencie marketingu są ważne nie tylko ze względu na fakt, że jest to jednostka dysponująca niemałym budżetem, ale także dlatego, że bezpośrednio podlega on prezesowi. Zgodnie z przepisami szef banku nie może bezpośrednio nadzorować pionów biznesowych. Zazwyczaj podlegają mu działy prawny, bezpieczeństwa, zamówień, compliance i marketingu. Tak było w Pekao. Zwolnienia kluczowych menedżerów w departamencie marketingu zdają się potwierdzać tezę, że Michał Krupiński nie odszedł dobrowolnie z banku, gdyż jak głosi oficjalne uzasadnienie, chce rozwijać karierę za granicą.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Eugeniusz Twaróg

Polecane

Russian America, czyli o rosyjskiej kolonizacji

Cena bursztynu rośnie i prawdopodobnie nie spadnie

Inspiracje Pulsu Biznesu

Wielbłąd w galopie

Przełom lat 80. i 90. Nastoletni Paweł dostaje świadectwo ukończenia pierwszej klasy wieluńskiego technikum. Jest duma, także w oczach rodziców, z zawodu nauczycieli. Paweł Szataniak, jako najlepszy uczeń w szkole, odbiera nagrodę z rąk dyrektora. — Wręcza mi książkę. Pierwsze, co widzę, to wielka naklejka… „przecena” — wspomina Paweł Szataniak. To rozczarowanie, pierwsze poważne pytanie o przyszłość. Projektowana przez rodziców kariera naukowa poszła w kąt. Zaczął się biznes, który docenia ciężką pracę i niesie smak przygody. Lot nad Paryżem Dekady później znów nastąpił wewnętrzny przełom. — Lecę do Paryża. Bez was — usłyszeli doradcy od Pawła Szataniaka po niemal dwóch latach polsko-francuskich negocjacji. Wcześniej Wielton, wieluński producent naczep, przez kilka kwartałów rozmawiał z zarządem i pracownikami branżowego rywala Fruehaufa, lidera rynku francuskiego. Sprawa była na pozór prosta: w połączenie dwójki liderów zaangażowano armię świetnie opłacanych białych kołnierzyków. Po drugiej stronie stał większościowy właściciel w postaci funduszu private equity,...

Autoportret z Bugiem w tle

Mistrz Wajda kończy plan zdjęciowy, statyści grający Żydów w „Ziemi obiecanej” zdają charakteryzatorce peruki, stroje, przyklejane brody. Władysław Grochowski, wówczas student łódzkiej filmówki, trzyma się z boku, ale podchodzi do niego kobieta, energicznie ciągnie za imponujące wąsy. Raz, drugi, trzeci. Nie puszczają. — Nawet nie pisnąłem, choć nieźle bolało — żartuje Władysław Grochowski, właściciel i prezes Arche. Ot, cały on — skromny, pozytywnie nastawiony obserwator rzeczywistości. Spółki zapewne wielu nie kojarzy, za to wąsy Władysława Grochowskiego zapamiętuje się od razu: to marka sama w sobie. Teraz jednak podlaski przedsiębiorca pracuje nad marką biznesu. Mobilizuje siły, kapitał i wyobraźnię na projekt, którym chce przeorać rynek hotelowy w Polsce i wypromować Arche od Odry po Bug. Z naciskiem na Bug. — Jeśli plan się powiedzie, to za kilka lat staniemy się największą polską siecią hoteli — zapowiada przedsiębiorca i wylicza kilkanaście inwestycji przygotowywanych przez jego firmę. Degenerat międzymiastowy A może — zanim przejdziemy do wyliczanki dewelopersko-hotelowej — pokazać, że to nie...

Jak Bertus z popiołów

— Niedawno zażartowałem ze swoich menedżerów. Na spotkaniu zrobiłem marsową minę i mówię: ludzie, wszystko jest źle w tej firmie. „No jak to, wszystko źle?” — pyta ktoś nieśmiało. A ja na to, że tak, że dosłownie do d... i w tym dziale, i w tamtym, załamany jestem wami, mam was dość! „Prezes, co ty wygadujesz?!” — uniósł się wreszcie jeden z dyrektorów — opowiada Bertus Servaas, właściciel kieleckiej Vive Group. I zaraz dorzuca, że ta scenka, którą sprowokował tuż po odebraniu (nareszcie!) polskiego obywatelstwa, zakończyła się happy endem. Po wybuchu dyrektora Bertus Servaas rozpromienił się i odpalił: — No co, Polak jestem! Korzenie w Wiśle Ale nie, właściciel trzeciej największej w Europie firmy zajmującej się sortowaniem i handlem używaną odzieżą, nie będzie teraz wyrzucał z siebie litanii zarzutów wobec polskości, biało-czerwonej mentalności doprowadzającej zachodnich Europejczyków do łez. — Przecież jestem jednym z was, Polakiem, mieszkam tu niemal 25 lat i to właśnie dzięki temu, że tu jestem, osiągnąłem taki sukces. My, Polacy, mamy świetną...

Puls Biznesu

Inne / Zmiany w Pekao nie kończą się na zarządzie