Wprowadzone wiosną tego roku zmiany w terminach i w znacznie zmniejszonym zakresie informacji prezentowanych w raportach okresowych wyszły naprzeciw oczekiwaniom inwestorów. Wcześniej obowiązujące terminy raportowania danych półrocznych, a szczególnie danych rocznych, były z punktu widzenia decyzji podejmowanych przez inwestorów zbyt późne. Dotychczasowa praktyka pełna była przypadków, gdyż publikowane raporty kwartalne z drugiego i czwartego kwartału przed ich weryfikacją przez biegłych rewidentów znacznie się różniły od danych ostatecznych, już po weryfikacji. Przyspieszenie publikacji — według BDO — spotkało się z przychylną reakcją inwestorów.
Drugim, korzystnym zarówno dla inwestorów, jak i emitentów giełdowych, rozwiązaniem jest zmiana w zakresie informacji prezentowanych w raporcie półrocznym. Dla emitentów korzystne jest umożliwienie publikacji raportów skróconych wzorowanych na postanowieniach MSR 34. Dla inwestorów z kolei korzystne są postanowienia dotyczące obowiązku publikacji w raportach półrocznych informacji o podmiotach powiązanych, dotychczas wyłącznie wymaganych w raportach rocznych, oraz obowiązek oświadczenia emitenta o stosowaniu ładu korporacyjnego. Informacje o ładzie korporacyjnym powinny wskazywać zbiór zasad ładu korporacyjnego, któremu podlega emitent, oraz miejsca, gdzie tekst zbioru tych zasad jest publicznie dostępny.
Ciesząc się z sukcesu, należy równocześnie wskazać na ujemne strony wprowadzonych rozwiązań — znaczne koszty, jakie narzucono emitentom giełdowym i biegłym rewidentom w wyniku skróconych terminów sporządzania i weryfikacji skonsolidowanych sprawozdań finansowych. W proces sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych jest zazwyczaj zaangażowanych wiele podmiotów, w tym mniejsze spółki zależne wchodzące w skład grupy kapitałowej i mające zazwyczaj ograniczone możliwości organizacyjne. Można mieć nadzieję, że to tylko przejściowy problem.
Andre Helin