Brytyjczycy przetestują „konwoje” ciężarówek

Marek Druś

email @mocnospi

opublikowano: 25-08-2017, 06:45
aktualizacja: 25-08-2017, 06:45

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Więcej szacunku dla Piotrusia Pana

Masujące fotele, hamaki i namiot rozbity na korytarzu. Pokoje zen i łaźnie parowe. W salach negocjacyjnych zwykłe stoły zamienione na stoły pingpongowe. Zamiast windy zjeżdżalnie, którymi można dostać się na niższe piętra. Długa kolejka przed automatem do robienia waty cukrowej. Prezes przegrywa w piłkarzyki ze stażystą, a na perkusji sprzedawca wyładowuje swój gniew po nieudanej rozmowie handlowej. Biura takich korporacji, jak Google, Facebook czy Red Bool, coraz częściej przypominają ogromne place zabaw. Czy to aby nie ukłon firm w stronę pracowników z syndromem Piotrusia Pana, czyli takich, którzy zatrzymali się na progu dorosłości, co więcej — są z tego dumni? „Nie ma już dorosłych, zniknęli jak przejściowe pory roku i świetliki nad polami” — utyskuje włoski eseista Francesco M. Cataluccio w książce „Niedojrzałość. Choroba naszych czasów”. Natomiast pracodawcy w dziecięcej fantazji, którą pielęgnuje w sobie część zatrudnionych, coraz częściej widzą nie zaburzenie osobowości, lecz tak długo oczekiwany powiew świeżego powietrza w zatęchłym świecie biznesu. Ze świata fantazji… Tzw. wiecznego chłopca...

Wyprawa do źródeł pragnienia

Nie neguję, że pragnienie jest sprężyną działania. Jest ważne, tworzy bowiem historię ludzkości, ale dobrze się zastanów, czym są pragnienia, przed którymi nie da się uciec? Szczególnie teraz, w naszym społeczeństwie, które pcha nas ku pragnieniom, tym najbardziej banalnym, materialnym, innymi słowy: tym z supermarketu. Takie pragnienia są bezużyteczne, bezsensowne, śmiechu warte. Prawdziwe pragnienia to przede wszystkim pragnienie bycia sobą. To jedyna rzecz, której można pragnąć, nie zastanawiając się nad wyborem. Nie chodzi o wybór między dwoma rodzajami pasty do zębów, dwiema kobietami czy dwoma różnymi samochodami. Prawdziwy wybór to chęć bycia sobą.” — to słowa Tiziana Terzaniego, legendarnego włoskiego reportera, spisane w przez jego syna w książce „Koniec jest moim początkiem”. Dlaczego je przywołujemy? Terzani i inni dziennikarze chwytający za pióro w podróży (Ryszard Kapuściński czy Eric Weiner) to jeden z ulubionych dygresyjnych wątków Jana Mikołuszki. To z ich pomocą ten przedsiębiorca, jak mówi, „trwa w swym podróżowaniu przez świat”. I nie ma na myśli wiecznej tułaczki po geograficznych...

Tandemy z potencjałem

We dwójkę łatwej poradzić sobie w codziennym życiu, ale także… w biznesie nieruchomościowym. Rajska kraina Słoneczny Stok w Półkotach w woj. podlaskim to wymarzone miejsce na odpoczynek w otoczeniu jezior, rzek Marychy i Czarnej Hańczy, Puszczy Augustowskiej i Wigierskiego Parku Narodowego. — Moi rodzice mieli tu gospodarstwo rolne, które po nich objęła moja siostra. Choroba uniemożliwiła jej jednak prowadzenie upadającego gospodarstwa. Odkupując od niej część ojcowizny, staliśmy się z żoną właścicielami siedliska. Przez 27 lat mieszkania w pobliskich Sejnach marzyłem o powrocie do rodzinnej posiadłości, ale żona — będąc już na nauczycielskiej emeryturze — wzdragała się na myśl o przeprowadzce na wieś. Nie bardzo wiedziała, co będzie tam robiła — wspomina Krzysztof Palewicz, współwłaściciel Gospodarstwa Turystycznego Słoneczny Stok. Zaproponował żonie rozkręcenie agroturystyki. Jak tłumaczy, założenie takiego biznesuw zrujnowanym miejscu to jak skok na głęboką wodę przy niewielkiej umiejętności pływania. — To rozpoczynanie życia na nowo, na dodatek po pięćdziesiątce, a więc w wieku, kiedy należałoby...